Bir zamanlar bir ağaç varmış
ve küçük bir çocuğa aşık olmuş
Ve küçük çocuk her gün gelmeye başlamış
Küçük çocuğa yapraklarını uzatmış sevgi ile…
verebileceği ilk şeymiş...
Küçük çocuk kendini ormanın kralı ilan etmiş
Küçük çocuk ağaca tırmanmış ve…..
Dallarında sallanmış
Küçük çocuk lezzetli elmalardan da yemiş
Ve Küçük çocuk ile ağaç saklambaç bile oynamışlar
Küçük çocuk yorulunca gölgesinde uyumuş ağacın
Ve Küçük çocukta ağaca aşık olmuş
O kadar çok ki !...
Ağaç artık mutluymuş
Fakat acımasız zaman hızla geçiyormuş
Ve Küçük çocuk artık çok büyüyüp başkasını bile bulmuş...
Ve sonunda ağaç yalnız başına kalmış
Sonra bir gün Küçük çocuk geri gelmiş ağaç ise “ haydi gel dallarımda sallan , elmalarımdan ye , saklambaç oynayalım ,gölgemde bile uyursun “demiş.Ama küçük çocuk; “ben artık büyüdüm o dediklerini yapamam”.Bunları sana söylemek istemezdim.Ama ”Bana biraz para verirmisin? Sana para veremem.Ama benim elmalarımı al ve onları kasabada sat böylece sana para vermiş olurum.
Ve Küçük çocuk tüm elmaları toplamaya başlamış
Ağaç ise çok mutluymuş
Küçük çocuk uzun süre gelmemiş tabi ağaç etkilenmiş ve o nu görür görmez hemen “ haydi gel dallarımda sallan , elmalarımdan ye , saklambaç oynayalım ,gölgemde bile uyursun “ demiş .
“Artık ben büyüdüm o dediklerini yapamam. Evlendim bir eşim ve bir çocuğum var artık onları düşünmeliyim. Bana bir ev verebilirmisin ?”demiş “benim evim yok ama orman benim evim. İstersen dallarımı kes ve kendine bir ev yap “ demiş ağaç. Ağaç hala onu seviyormuş...
Ve o kesmiş bir çok dalı, hiç sormadan, kurumu, yaşmı diye ...Ev yapmak için hepsini götürmüş...
Ama ağaç hala çok mutluymuş...
Fakat bu sefer çocuk uzun bir zaman gelmemiş ve; geldiğinde ise “ haydi oynayalım demiyorum, biraz sohbet edelim hiç olmazsa mutlu olurum “ demiş ağaç... Ama çocuk artık yaşlı bir adamdır; ve” bana bir kayık verebilirmisin? buralardan gideceğim ”demiş ...
Sonra adam ağacı kesmiş
Ve bir kayık yapmak için götürmüş...
Ama Ağaç hala mutludur.
Fakat gerçekten değil...
Çok ama çok uzun süre sonra adam geri dönmüş.“ senden çok şey almama rağmen sana bir şey veremedim, ben bir vefasız aptalım” demiş...
Elmalar gitti, dişlerimde, artık elma yiyemiyorum. Dallarında gitti,Kollarımda, artık birşey kaldıramıyorum. Gövden gitti,Benim gövdemde artık birşey yapamıyorum. Evet zavallı kök, bu dediklerimden sonra seni ben, beni yıllar öldürdü...
“Çok yorgunum ama çok, nasıl anlatayım keşke burada ağaç olsaydın da, gölgende dinlenseydim” demiş yaşlı adam... Kök ise seslenmiş “ gel otur üstüme hiç olmazsa bu ormanda hala dinlenipte oturabileceğin bir yer var” demiş. Çünkü Ağaç onu hala seviyormuş, hemde daha çok...
Ve yaşlı adam oturmuş ve başlamış düşünmeye……..
Ağaç tekrar bana döndü diye çok mutluymuş, çünkü o artık bir yere gidemez…….
Ve ... SON