Konu: ibn-i sina biyografisi

[ibn-i sina]

İBNİ SİNA OKULU

İbni Sina , İslam felsefesi içerisinde başlıbaşına bir okul olarak kabul edilebilir. Filozofa en yakın öğrencisi Behmenyar'dır. “Felsefi Konuşmalar” adlı kitabı Behmenyar ve başka bir öğrencisi olan İbn Zeyle'nin sorduklarına verdiği cevaplardan ibarettir.

Ebu Abdullah Masumi ise en sevdiği öğrencisi diye tanınmaktadır. İbni Sina'nın ölümüne kadar yanından ayrılmayan öğrencisi El-Cüzcani de filozofun hayatını kaleme almıştır.

Meymun Bin Necip Al-Vasifi, tanınmış astronom ve şair Ömer Hayyam , Ömer Hayyam'ın öğrencisi Ebu'l Maali , Behmenyar'ın öğrencisi Ebu'l Abbas Zevkeri, geometri, mantık ve felsefeyle uğraşan Abdürrezzak Et-Türki de İbni Sina okulundan sayılırlar.

İBNİ SİNA FELSEFESİNİN ORTAÇAĞ AVRUPASINDA ETKİLERİ

İbni Sina'nın eserleri onikinci yüzyılda latinceye cevriltmiştir. Bu eserlerinden biri olan “Metafizik”, Aristo'nun Metafiziğinden yarım asır önce tanınmış , Aristo'nun Metafiziğinin son iki kitabı çok daha sonra, hatta “Şifa'nın” tercümesinden bir asır sonra Batı'ya ulaşmıştır.

İbni Sina'nın özellikle Toledo'da tercümeleri yapılan eserleri daha sonra , Batı Üniversitelerinin temel ders kitapları haline gelmiş ve uzun süre okutulmuştur.

İbni Sina Ortaçağ batılı düşünürlerinin rahatça başvurdukları bir kaynak olduğu gibi düşüncelerinin üstadlarından biridir.

Filofofun Avrupa'ya ilk etkisi , yaklaşık bir asır kadar sürmüş olan ilk tyercümeler çağından 1230'a doğru , Paris Psikoposu Auvergne'li Guillaume'un Aristo ve takipçilerine (Farabi-Alpharabius, Gazzali-Algaxel ve İbni Sina-Avicenna) karşı açtığı kampanyaya kadar sürer.

İkinci etkisi, Aristo incelemelerine ve yorumlamalarına izin veren 1231 psikoposluk kararnamesinden Albertus Magnus'un derleme eserlerine kadar olan dönemdir(1260).

Üçüncü etkisi ise İbni Sina'nın Saint Thomas'ın sentezinde belirgin bir yer aldığı dönemdir.

Avrupa'da İbni Sina felsefesinin doruğu , Latin skolastiğinin doruğa ulaştığı dönemdir(XIII.yy.).

Batı düşüncesine etkisinde “Bilgi Teorisiyle” kronolojik olarak ilk sırayı alır. Bunu “Varlık Doktrini” ve “Fertleşme teorisi” izler.

İbni Sina “Bilgi Teorisiyle” St.Augustin'in bir tür gelişmesini sunarak , Fransisken ekolüdederin etkiler bırakır. Auvergne'li Guillaume, Robert Grosseteste, Hales'li Alexandra, Jean De La Rochelle ve Saint Bonaventura bu etkileri görebileceğimiz düşünürlerdir. “Varlık Doktrini” ile Albertus Magnus ve St. Thomas üzerinde etkili olmuştur.

Fertleşme teorisi de Robert Grosseteste , Albertus Magnus ve Bacon'ı etkilemiştir.

İbni Sina Ortaçağ batılı düşünürlerinin rahatça başvurduğu bir kaynak olduğu gibi düşüncelerinin üstadlarından biridir. St. Jean Damascene'den sonra Batı'nın inanıp güvendiği çok yüksek otoriteden biridir.

[ibn-i sina]

Ortaçağ Türk İslam Felsefesinin ulaştığı yüksektepelerden biri olan İbni Sina , ünlü bir tıp bilgini olmasının yanısıra , dopdolu ve mücadeleli geçen yaşamı boyunca hayatın iksirini aramış , ardında zamanın bütün ilimlerini kapsayan bir kütüphane dolusu değerli eser bırakmış bir filozoftur.

İlme ve Türk İslam dünyasına böylesi katkılarda bulunmuş filozofumuz , yirmibirinci yüzyıla adım atmakta olduğumuz şu günlerde , bir hastaneye isim vermiş olmasıyla tanınmaktan çok daha fazlasını hak etmiştir. Hepimize düşen, milli kültür ve değerlerimizi tanıtmak ve insanımızın bu engin bilgi haznesinden yararlanmasını sağlamaktır.

Yeni Yüksektepe Kültür Derneği İbni Sina kütüphanesi , geçmişi koruyup , geleceği kurtarmak amacıyla İbni Sina gibi yüksektepelerin önderliğinde yeni insana hizmet etmektir.

Ferim ÇIKGEL

[ibn-i sina]

İbn-i Sînâ, tıp ilminin yanında bilhassa felsefe alanında tanındı.
Onun felsefesi, yeni Eflâtunculuk olarak tanınmıştır.
 Madde hakkındaki görüşleri, îmân-akıl-mantık üzerine ileri sürdüğü fikirler, rûhun mâhiyeti, öldükten sonra dirilme, vahiy ile ilgili şahsî inançları ve nihâyet Yunan filozoflarının sözleriyle peygamberlerin bildirdiklerini ve kelâm âlimlerinin sözlerini birbirleriyle birleştirmeye kalkması,
onu İslâm dîninin îtikât esaslarından uzaklaştırmıştır.

Başta İmâm-ı Gazâlî olmak üzere İslâm âlimleri, onun sözlerine cevaplar yazarak bozuk ve yanlış taraflarını kitaplarında ispat ettiler. İmâm-ı Gazâlî Tehâfet-ül-Felâsife kitabında İbn-i Sînâ’nın ve felsefecilerin yirmi meselede dalâlete düştüklerini yâni sapıttıklarını ve bunlardan üç meselede de dinden ayrılmış olduklarını bildirdi.

Bu üç mesele; Allahü teâlânın ilmi, âlemin yaratılışı ve öldükten sonra dirilme hakkındadır. İbn-i Sînâ’nın, Mu’âd kitabında öldükten sonra dirilmeyi inkâr ettiği,
Ahlâk-ı Alâî ve İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin Meârif-i Ledünniyye kitaplarında bildirilmektedir.

[ibn-i sina]

İbn-i Sînâ’nın, saray mensuplarını ve özellikle Şemsüddevle’yi iki defâ sıhhate kavuşturması,
Şeref-ül-Mülk ünvânı ile vezirlik makâmına yükselmesini sağladı.
Bâzı yazıları yüzünden hükümdârın gözünden düşüp, vazifeden uzaklaştırıldı ve hapsedildi.

Hayâtının son kısımlarını seyâhatle geçirdi.
Barsak hastalığına, daha sonra da sara hastalığına tutuldu.
Hemedân’da öldü. Kabri oradadır.
Ömrünün sonunda bozuk fikir ve inanışlarına tövbe ettiği söyleniyorsa da eski Yunan filozoflarının küfre sebeb olan fikirlerinden sıyrılamadığı Mu’âd ve Müstezâd kitablarından anlaşılmaktadır.