SEVGİ
insanı insan eden sevgidir,dostluktur,
bu yolun sonu inan ki mutluluktur,
sevgi üstüne kurmuş evreni YARATAN,
süslemiş dünyayı ,maviden yeşilden ,beyazdan,
insan,dünya,tabiat,kuş,kainat,
sevgiyle güzeldir,düşmanlığa inat..
dostluk,kardeslik varmış?işte odur sanat,
bununla bulur insan,huzur,güven ve hayat..
MEVLANA,YUNUS,HACİ BAYRAM-I VELİ,
sevginin,kardesliğin en coskulu seli,
Allah'ın iradesi kalu-bela'dan beri,
muhabbettir,aşktır insanlığnı eseri..
dostum,kardesim diye sarılalım hep biz,
olsa da farklı tenimiz,dilimiz,rengimiz,
olamayız,EY GÜZEL DUYGU,olamayız sensiz,
SEVGİ,GÜZEL DUYGU ,OLAMAYIZ SENSİZ.
Sevilmek,insanların ruhunu nakış-nakış dokuma sanatıdır..
Allah bir insana bu hali nasıp etmediği zaman ,insanın kendini sevdirmek
üzere yaptığı bütün davranışlar riyadan öteye geçemez...
Bu sebeple sevilme arzusunu taşıyan bir insan ,evvela muhatabına karşı
muamelelerinde Rabbinin emrettiği ölçüler içerisinde samimi olmalıdır...
Bu samimiyet de evvela kendi hayatında samimi olmaktan geçer..
Eğer kşi,insanlara karşı olduğu gibi görünemiyor ve sun'i davranışlarla
kendisini ön plana çıkarmak gayreti içine giriyorsa evvela bu haştalığını
yenmek zorundadır...
Çünkü,insanlar mert,dürüst,ve ihlas sahibi kişilere daha çabuk
bağlanırlar...
Asıl olan karşımızdaki insanı anlamamız,yüreğimizin onun yüreği ile beraber
çarpmasıdır...
Cenab-i Hak kullarına birbirirlerine sevdirendır,ve insanların cesedleri
fani olsa dahi hatiraları kıyamete kadar yaşar..
Allah onları insanlara sevdirir ve unutturmaz..
Zira Cenab-i Hak Ayet-i kerimede..
"İman edip de salih amellere bulunanlara gelince,onlar için çok merhametli
olan Allah, gönüllerde bir sevgi yaratacaktır..(Meryem ,96) buyurmuştur..
SEVGİ
Ben ,
Sen,
O
İdik
Sevgisizken...
Sevgiyle
Biz olduk..
Allah'ım !
Kul olduk
Kardeşleştik..
Hamdolsun..
Geçtik
Dünya bağlarından
Gönül verdik
Yaratan'a
Ruhlaştık
Hamdolsun...
Dağ taş
Ova deniz
Kuru ve yaş
Herşeyle dost arkadaş
Sarmaş dolaş
Kaynaştık
Aileştik
Hamdolsun...Hamdolsun..
Bizim dinimiz sevgi dinidir..insanların birbirine duyduğu sevgi ve
samimiyet,bir taraftan onları güzelleştirip olgunlasırken,bir taraftan da
toplumda nice güzel gelişmelerin anahtarı olur...
insanı bağlar pekişir,toplumun çeşitli kesimlerin arasında diyalog kapıları
açılır...
Sevgi ve samimiyet öylesine güçlü bir barış ve huzur kaynağıdır ki,yaygın
olduğu toplumlarda çoğu sıkıntılar kendiliğinden yok olur...
Sevgiyi bu kadar sihirli yapan şey,onun kalbe inşirah denilen ferahlık ve iç
huzurunu getirmesidir...Sevgi mü'min için bir okyanus gibidir...oradan
herkes nasibi kadarını alır..
Hüner,daha çok almaya,her an almaya,böylece sevgi hazinesini çoğaltmaya
gayret etmektir...
ELBETTE BUNU YAPABİLMEK İRADE VE AZİM İŞİDİR..
Çünkü,varlıklara sevginin temeli Muhabetullah,yani Allah'a olan sevgidir..
Şüphesiz mü'!minler bilgileri ve nasipleri nisbetinde Allah'ı severler...
İnsanların her vesileyle sevgiden söz ettiği ama hiç bir devirde görülmediği
kadar bundan mahrum kaldığı bu çağda,bizler sevgi tohumları saçmayı,en
önemli vazifelerimizden biri olarak görmek zorundayız...
sevgi ile kalın...