Nice sözler söylenir ama unutulur bir zaman sonra...
Kalpten gelmeyen sözlerin ömrü bir nefesliktir.
Bir nefes sonra kaybolup giderler ama kalbin sözü unutulmaz.
Kalp sözünü hiç unutmaz.
Kalbin sözü hedefine ulaşmadan yere düşmez.
Kalbin sözü kalpten bir ruhla doğar ve ulaştığı yere hayat verir.
Kalbin sözü hiç ölmez.
Hatta kalp söze ihtiyaç bile duymaz, kalbin sözü sevgidir.
İşte bu yüzden;
SÖZ UÇAR,SEVGİ KALIR.
Bazı sözler vardır kalbe iner. Kalbi diriltir o sözler.
Semalardan kalbe gelir, ruh beslerler.
O sözden her bir harf bir meleğin omuzlarında iner.
Ve insanın ayaklarını dünyadan keserler.
O sözler ki taşa değse,taş parça parça olur,göz göz olur ağlar,
yürek olup toza döner,semaya uçar.
O sözler ki semanın kalbinden gelir.
Bu yüzden:
SÖZ UÇAR,VAHİY KALIR.
Sözler vardır dünyadan öte, kalpten içeri...
Sözler vardır yerden gelen ama semaya emanet edilen...
Cennetin duvarları o sözlerle örülür.
Gözyaşları o sözlere eşlik ederler.
O yaşlar toplanır, Cennetin ırmakları oluverirler.
Bu yüzden o sözler dudaklardan çıkar çıkmaz meleklerin kanatlarında semalara yükselir,
Rabbin kapısına serilir. Onun cevabı özlenir.
Özlenesi sözlere hasret ve hayretle beklenen cevap iliştirilir.
Dua edenin kalbine iletilir. İşte bu yüzden:
SÖZ UÇAR, DUA KALIR...
İsmail Acarkan
1 Yanıt
3427 Gösterim