Konu: Peygamberimizin insanlara örnek davranışları

[D®agon]

İnsalra selam verirdi:
Selamla birlikte samimiyetle, tebessüm ederek musafahada bulunurdu.
“Hz. Peygamber bir şey söylediğinde, anlaşılana değin, üç defa tekrar ederdi. Bir topluluğa gelip selam verdiğinde de (duyulana kadar) üç defa selam verirdi.”

Ashabıyla karşılaştığı zaman musafaha ederdi.
“Tahiyyenin âharı (sonu) musafahadır.” hadis-i şerifleri selamlaşmadan sonra tokalaşmanın gerekliliğini ifade etmektedir.

Bir eve girmeden önce izin isterdi
Allah Resulü, bir evin kapısına geldiği zaman yüzünü kapıya doğru yönlendirmezdi. Fakat kapının sağ ya da sol tarafına durur ve;
“السلام علیكم، السلام علیكم” (Esselamü aleyküm, Esselamü aleyküm-Selam üzerinize olsun, Selam üzerinize olsun.) derdi.
Allah Resulü’nün bir sünneti de, günah işleyen kişiye tövbe edinceye kadar ne selam verir ne de selamını alırdı.

Alış-verişte sağ elini kullanırdı:
Efendimiz (s.a.v.), insanlardan bir şey alırken ve onlara bir şey verirken sağ elini kullanırdı.

Çok cömertti:
“cömert Allah’a yakın, cimri ise Allah’a uzaktır. cömertlik kökü cennette olan bir ağacın dünyaya sarkmış dalıdır. kim o dala tutunursa o dal onu cennete çeker.”

Ölmüş insanların arkasından hayırla yâd edilmesini isterdi:
Allah Rasulü, vefat etmiş insanların hep hayırla yâd edilmesini tavsiye ederlerdi.

Efendimiz hediyeleşir ve hediyeleşmeyi tavsiye ederdi:
Peygamberimiz (s.a.v.) insanlara hediyeler verir, onların hediyelerini kabul eder ve hediyelerine ya aynıyla veya çok daha iyisiyle karşılık verirdi.

İnsanlara karşı her zaman tebessümlüydü:
Kahkahayla gülmez fakat asık suratlı da davranmazdı.  İnsanlar içerisinde en tebessümlü olanıydı

Tane tane konuşurdu:
 Efendimiz tane tane, orta bir ses tonuyla konuşurdu. Çok önemli gördüğü şeyleri üç defa tekrar ederek vurgulardı

İnsanlar konuşurken ciddiyetle dinlerdi:
İnsanları dinlerken onların yüzüne bakar söylediklerini önemserdi

Şahsi konularda öfkelenmezdi:
Allah Rasulü, kendi nefsi adına veya dünyalık bir şey için öfkelenmez; insana veya Allah’a ait bir hak zayi olduğunda Allah ve din için celallenirdi.

İnsanlara şaka yapardı:
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) insanlara şaka yapardı. Fakat şaka yaparken yalan söylemezdi

O’ndan (s.a.v.) asla kaba bir söz duyulmamıştı:
Allah Rasulü bir hak zayi olmadıkça halim-selim bir insandı. O’ndan asla kötü söz, kaba ifade ve hakaret duyulmamıştır.

Emeğin karşılığını hemen verirdi:
İnsanlara emeklerinin karşılığını hemen verirdi. Bunu ahlak olarak Müslümanlara da tavsiye ederdi: “İşçinin ücretini alnının teri kurumadan veriniz.” Esnaflara dürüst olmayı tavsiye ederdi Peygamberimiz (sas) sık sık çarşıya ve pazara çıkıp dükkanlara uğrardı. Esnafa tartıyı nasıl yapacaklarını gösterir ve dürüst olmalarını tavsiye ederdi.

Komşuluk ilişkilerinde çok hassastı:
Allah Rasulü komşu haklarına karşı son derece dikkatliydi. “Komşusu açken kendisi tok yatan bizden değildir.” buyurarak komşuluk ilişkilerinde sınırı çok ileriye koymuştu.

Evleneceklere yardım ederdi:
Efendimiz  evleneceklere imkanları ölçüsünde yardım ederdi.