Ey Yar!
Ne dolunay kesti bizi , ne kılıçtan DİL'le ...
Ne de Züleyha kesebildi gönlümü, ondan akmayan Kan da bendim, asırlardır çıkmayan heye'CAN'da ...
Yusuf'um dahi dayanamadı Sonsuza kaçtı, mangala dönmüş yüreğimle, İÇ'indeki ateşi tutan Bir EL de bendim.
Çünkü benim adım DOLUNAŞK...
Güneş bana imrendi semazen oldu, yanar döner...
ama hasretin vazosunda gülüm sanıp , solar durur.
Sen benim çığlıklarımı Şiir sanma, NEY'imden sana da BİR Aşk üflersem,
Viran gönlünüde, harabet aklınıda yutulacak BİR KARADELİK çokk ararsın.
yokluğumun ayazında, karanlıklara Vuslat-ı Rüya sanıp sarılsan da, nafile.
Mahşerin flütçüsü çok ÖZ'lerde, GEL düdüğünü sana da çalarsa BİR GÜN,
depremim iliklerinde zangır zangır, beni çok ararsın.
Üşüdüm SAR diye, ama dayanamazsın, ateşim KOR diye...
Korkma kıyamam ...
Acırım da alırım Seni taa içime,
Rahman'dan emanet doyulmaz BİR YAR diye.
Melikşah
50 Yanıt
42180 Gösterim