Konu: Şizofreni

[Arif Arslaner]

ŞİZOFRENİ

Şizofreni gerçek hayatla bağlantının koptuğu,
kişiliğin devamlı ya da geçici bir süre bozul­duğu,
algılama kusurlarının görüldüğü bir grup ruhsal hastalık belirtilerinin genel ismidir.

Şizo dağılmak demektir, freni ise akıl anlamına gelir.
Böylece şizofrenit kelimesi aklın gerçeklerden uzaklaşması, dağılması manasına gelir.
Oldukça sık rastlanan, bu hastalığın bir diğer ismi de erken bunamadır.

Hasta gerçek yani dış dünyayı kabullenmeyerek kendi yarattığı iç dün­yasında yaşar.
Hal ve hareketleri kendi hayal dünyasıyla alakalı olduğu için dışarıdan yo­rumlanması oldukça zordur.
Konuşması bozuk ola­bilir ve söyledikleri herkesçe algılanmaz. Gerçeği normal bir şekilde algılayamaz.
Kendisine yabancı ge­len bazı yaşantılar geçirir. Düşünce duygu, içgüdü ve hareket bozulur.
Çok defa hastalık yeniler ve her defasında mes­leklerine geri döndürülebilenler yüzde yirmi beşi geç­mez.

Hastalığın sebebi bugün maalesef bilinmemekte,
konuyla ilgili olarak çok farklı düşünceler ileri sürülmektedir.
Soydan geç­me bir etkenin varlığı kabul edilmekteyse de nasıl geçtiği açıklanamamaktadır.
Organik etkenlerden şizofreni ile ilgili bir­çok biokimyasal anomaliler bildirilmiştir.
Liserjik asit ve meskalin gibi ilaçların, bun­ları kullanan insanlarda
şizofrenik hastalar ile ortak özellikler gösteren bazı psikolojik durumlar meydana getirdiği görülmüştür.
Ancak psikiyatrik hastalıkların insanlara mahsus olması nedeniyle
bu ilaçlarla yapı­lacak hayvan deneylerinin sonuçları insan davranışları ile karşılaştırılıp açıklanama­mıştır.

Şizofreni hastalığını 19.yüzyılın sonunda Kraepelin erken bunama olarak tarif eder­ken,
yetişkinlerde görülen üç ayrı psikiyat­rik tabloyu yani hebefreni,
katatoni ve paranoik bunamayı bir araya getiriyordu

Kraepelin’e göre bu ruhsal hastalıkların hepsinde aynı temel belirti yani duyarsız­lık hali vardır ve
bu durumlar aynı insanda birlikte veya art arda görülür.
Hepsi bunamaya benzer bir sonuca ulaşır.
Yani ruhsal fonksiyonların dağılıp çözülmesi ile sonuçlanır.

Hebefreni: En sık rastlanan şizofreni tiple­rinden biridir.

Şizofreni, daha çok halüsinasyonlarla kendini gösterir.

1 — En bilineni, hastanın birtakım sesler duyduğunu sandığı işitme halüsinasyonudur.

2 — Bazen şizofrenik vaka, çok anormal tepkilerde bulunur.
Çok üzgün ve umutsuz olduğu bir anda, aniden gülmeye başlar.

3 — Katatoni, az görülen bir belirtidir. Hasta, kendi iç dünyasına dönerek çevresinde olanlarla hiç ilgilenmez.

4 — Şizofreniklerdeki isteksizlik ve uyumsuzluk, onları toplumda işsizler ordusuna iter.

[Halime]

   hocam saolasın