Konu: Tarih Terimleri Sözlüğü

[D®agon]

- A -

Aforoz:
Hıristiyanlık dininde papa ve kiliseye karşı gelenlere verilen cemaatten çıkarma cezası

Ahilik:
Selçuklu ve Osmanlılarda oluşan esnaf örgütü

Akçe:
Osmanlı Devletinin para birimi

Anayasa:
Bir devletin dayandığı temel esasları ve ana kuruluşunu gösteren belgedir.


Anlaşma:
Belli bir konuda veya konularda tarafların görüş birliğine varmasıdır


Antika:
Eski çağlardan kalma eser.


Antikite:
Eski Yunan ve Roma sanatına verilen genel ad.


Antlaşma:
İki devlet veya devletlerarasında yapılan yazılı sözleşmedir.


Asimilasyon:
İki veya daha fazla sayıda toplum ya da grubun kültürlerinin giderek bütünleşmesi veya kültürlerin erimesi. Kültürel yok oluş.


Ayan:
Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu esnaf ailelerden oluşan sınıf


Azınlık (Ekalliyet):
İçinde yaşadıkları toplumda nüfusun büyük bir bölümünü oluşturan gruptan( din, dil) etnik köken gibi özellikleriyle farklı olan kesim

[D®agon]

- B -

Bab-ı Ali:
Osmanlılarda sadrazam makamı. Hükümet.

Balbal:
Türklerde ölen kahramanların mezarının başına dikilen mezar taşı, öldürdükleri düşman sayısını da belirtir küçük heykelcikler.

Balyos:
Osmanlılarda Venedik elçisine verilen ad.

Basit Devlet:
Hukuk birliğinin bulunduğu devlet.

Bedesten:
Eşya alınıp satılan kapalı çarşı.

Berat:
Ferman, belge

Biat:
Bir kimsenin devlet başkanlığı veya hükümdarlığını tanımak.

Birleşik Devlet:
Devleti otoritesi birliği oluşturan ülkeler birliği.

Burjuva:
Yeniçağda Avrupada ticaretle uğraşan zenginlere verilen ad.

[D®agon]

- C - Ç -

Cizvit:
Reform hareketlerinden sonra Katolik mezhebini korumak amacıyla kurulan tarikat.

Cizye:
İslami devletlerde Müslüman olmayanlardan alınan koruma vergisi, kafa vergisi olarak ta ifade edilir. Bu vergi askerlik çağı gelmiş, sağlıklı erkeklerden alınır.

Cumhuriyet:
Egemenliğin koşulsuz olarak halka dayandığı devlet şekli.

Cülus:
Osmanlı padişahlarının tahta çıkması.

Cülus Bahşişi:
Padişahlığın ilanından sonra askerlere verilen para.

Çar:
Rusya hükümdarlarına verilen ad.

[D®agon]

- D -

Darülfünun:
Osmanlılarda üniversite

Darüşşifa:
Sağlık yurdu, hastane

Demokrasi:
Halkın egemenliğine dayanan yönetim şekli

Devlet:
Bir devlet yapısı içerisinde siyasal iktidarın örgütlenmesi ve belirlenmesi ile ilgili genel kuralların bütünü

Devrim:
Bir kurumun ya da toplumsal sistemi genellikle zor kullanarak yıkıp, yerine eskisinden farklı bir kurum ya da toplumsal sistem yaratma.

Aşamaları a)Fikir aşaması

b)İhtilal aşaması/halk isyanı

c)Yeni düzen oluşturma çalışmaları

Devşirme:
Hıristiyan ailelerden alınan çocukların Türk ve İslam kültürüne göre yetiştirilerek devlet hizmetinde kullanılması.

Dogmatizm:
Otoritelerce ileri sürülen düşünce ve prensipleri değişmez kurallar olarak kabul eden görüş

Dolmen:
Uzun ve kaba taşların dikilmesi ve üzerine yassı taşların konulmasıyla oluşan barınak

Duyun-ı Umumiye:
Osmanlı devletine borç para vermiş alacaklı devletlerin paralarını geri almak için kurmuş olduğu yönetim(1881)Bu sorun nedeni ile Osmanlı Devleti ekonomik bağımsızlığını kaybetmiştir.

[D®agon]

- E -

Efsane:
Ün salmış, dillere düşmüş olağanüstü olay.

Egemenlik:
Bir ülkede ulusun içinden çıkan, bir kişiye, gruba ya da tüm ulusa ait olabilen yönetme gücü. Diğer bir görüşle yönetim kaynağı olarak görülen güç.

Enderun:
Osmanlılarda devşirmelerin okuduğu saray okulu

Endülüjans:
Katolik kilisesinin günahlardan arınmak için halka sattığı af kâğıdı.

Engizisyon:
Katoliklerde dine aykırı davranışları araştırıp, cezalandıran kilise mahkemesi

Engizisyon Mahkemeleri :
Kilisenin başkanlığında toplanır, genellikle kilisenin öğretilerine karşı çıkanlara ölüm cezası verirdi.

Ensar:
Hz. Muhammete Medinede yardımcı olan Müslümanlar, ev sahibi.

Enterdi:
Katoliklerde papanın bir ülkede dini hizmetleri durdurarak hükümdarı cezalandırması. Bir ülkeyi kralı ile birlikte dinden atmak.

Eşraf:
Şeref ve itibar sahibi kimseler, ileri gelenler

Etnik:
Herhangi bir kültüre ait olma.