Devletin güvenliğine karşı işlenen suçlarla ilgili dâvâlara bakmakla yükümlü mahkeme.
1961 Anayasası’nda 1973’te yapılan değişiklikten sonra, ilk defâ 1773 sayılı kânunla kurulan Devlet Güvenlik Mahkemeleri, Anayasa Mahkemesinin, kânunu şekil yönünden iptal etmesi üzerine 11 Ekim 1976’da kaldırıldı. 1982 Anayasası’nda yeniden düzenlenen bu mahkemeler, 16 Haziran 1983 târih ve 2845 sayılı Devlet Güvenlik Mahkemelerinin kuruluş ve yargılama usûlleri hakkındaki kânun ile yeniden kuruldu ve çalışmalarına 1 Nisan 1984’te resmen başladı.
Ankara, Diyarbakır, Erzincan, İstanbul, İzmir, Kayseri, Konya ve Malatya il merkezlerinde kurulan Devlet Güvenlik Mahkemeleri, suç işleyen kişilerin sıfat ve memuriyetleri ne olursa olsun, yargılama yetkisine sâhiptir. Devlet Güvenlik Mahkemeleri; devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğüne ve hür demokratik düzene karşı işlenen suçlarla, nitelikleri Anayasa’da belirtilen Cumhûriyet aleyhine işlenen ve devletin iç ve dış güvenliğini ilgilendiren suçlara ilişkin dâvâlara bakar.
Devlet Güvenlik Mahkemeleri, bir başkan ve iki üyeden meydana gelir. Her Devlet Güvenlik Mahkemesinde ayrıca iki yedek üye, bir savcı ve yeteri kadar savcı yardımcıları bulunur. Bu mahkemelerin kararlarına karşı temyiz yeri Yargıtay’dır. DGM’nin yargı çevresine giren bölgelerde sıkıyönetim ilân edilmesi hâlinde, bu bölgelerle sınırlı olmak üzere kânunla belirlenen esaslara göre DGM Sıkıyönetim Askerî Mahkemesine dönüştürülebilir.
Devlet Güvenlik Mahkemelerinin kaldırılması
2004 yılında konuyla ilgili Anayasa değişikliği teklifinin TBMM tarafından kabul edilmesiyle,
Devlet Güvenlik Mahkemeleri kaldırılmıştır.
Önceden bu mahkemelerin görev alanına giren davalar, belirli ağır ceza mahkemelerinin görev alanına alınmıştır.