Konu: Nurullah Genç şiirleri buraya...

[sultane]

ANSIZIN

 

seni kaybettiğim o günden beri

içimi dağlıyor hasretin, sızın

kah gönderiyorsun yalnızlığını

kah karşıma çıkıyor ansızın

 

herhangi bir gecede, dumanlı bir köşeden

bazen ayın ondördü kadar şehla ve güzel

bazen bir ejder gibi, bakışları bir kızın

ızdırab şarabıyla ruhumu sarhoş eden

kil renkli gözlerini buluyorum ansızın

 

herhangi bir zamanda muamma bir şarkının

dalgın nağmelerinde duyuyorum seni

ağlayan kirpikleri bazen kumral ve kısa

uçurtmalar taşıyor göklere nefesini

 

bazen karanlıkları örtecek kadar uzun

alevli saçlarında dağılıyor gül ve gün

kalbimden bir karanfil koparıyor sonsuzun

savaşta yenik düşen gemiler kadar üzgün

 

herhangi bir denizin efsunuyle yeniden

her şey sanki yeniden başlayacak derinde

sönerken mutluluğun nazenin kandilleri

yaralı bir güvercin görürüm ellerinde

hayalinde bulurum solgun karanfilleri

[kardelen]

aysima kardeşim. Çoktandır okumuyordum bu şiiri.      

       

            (+)

[papatya]

aysima abla. Çoktandır okumuyordum bu şiiri.      

       

            (+)

[Halime]

Bana Özlemin Kaldı

ey yıllardır içimde besledigim kanarya
senin o sulusepken, yeşil gözlerin varya
gökleri denizin elinden aldı
fırtına delirdi; deniz bunaldı
kızıl tüylü kanatların firakını
cekti uzaklara resimlerini
bana özlemin kaldı

patikalar ustune yasıverdin adımı
acımasız,her aksam ciğnedin feryadımı
ey yıllardır içimde besledigim kanarya
senin o sulusepken goslerin varya
sanki bir alev topu, yakar hayallerimi
her ikindi sonrası ruhumun toprağına
garip tohumlar gibi atarım ellerini

sana mahsun bir umut, desemmi bilmiyorum
sana çılgın bir bulut, desemmi bilmiyorum
derin bir ucurumda arıyorum kalbini
ya gel, yabeni unut, desemmi bilmiyorum

ey yıllardır içimde besledigim kanarya
senin o sulu sepken yeşil goslerin varya
ruyalarımı caldı
sevda ırmagında sular alcaldı
son bahar ugradı yureğimize
sararttı gülleri, yaseminleri
bana özlemin kaldı
 
Nurullah Genç
 

[Halime]

 
Ankara Acıları

hüznümün dudağıdır gökte acan karanfil
talih, bir cellat gibi vurdu yüreğimizi
ateşler ülkesinde o ve ben, iki mahkum
kah bir sevda çölünde parlayan ay ışığı
kah ruya bahçesinin zehirli sarmaşığı
uzaklardan bir rüzgar esiyor efil efil
sessizlik, acze duşen bir hayal kadar sefil


şimdi gül, ey korkular şehrinin yelpazesi
hasretin o en uzun, acının en tazesi
neden hala tütüyor burnumda karanlıgın
ruhum neden yıllardır kahrının pervanesi



bu esrar senin midir,yoksa gemilerin mi
hemen hergün bir yıldız kayıyor gözlerinden
gözlerin kan ağlayan deniz kadar derin mi
yoksa habersiz misin ruhumun kederinden


ah, bagrımda pütürlü bir bıçak kadar keskin
tabutumu bekliyor ankara acıları
bu ne bir aşk masalı, nede heyula ve kin
dumanlı bir çöküşün en kara acıları
 
Nurullah Genç