YAK GİTSİN
Gümüş renkli sabahlara uyandığında
ince bir hasret uçuşmuyorsa gözlerinde,
bu kendimdir diye bakabileceğin bir yüz yoksa aynalarda
ayaklarından cesaret,
yüreğinden merhamet akmıyorsa yürüdüğün yollara...
Ve ne olmuşsa bir şekilde
bir yerlerinde hayatın...
Yaşadım dediğin ne varsa unut gitsin!..
Sen bir kalbe sığamazken
sığmayacaksa dünya sana...
Sat gitsin benim dediğin ne varsa!
Her yenilişte eksiliyorsa adres defterinde isimler
o defteri yırt gitsin!..
Yık gitsin,
Yaptığın her kapı gün gelip kapanıyorsa yüzüne
sırıtkan bir duruşun olsun şehrin karşısında
Unutma!
Ebu Zer’i, Selman’ı, Bilal’i ve Umeyr’i...
Unutma...
Hiçbir şehrin parçalar sıvanmadan geçilemeyeceğini,
varsın kopuğun biri desinler sana...
Varsın vaadkar bulmasın seni yarınlarına Leylalar...
Şehri kanalizasyonlara,
Leyla’yı kendi yalnızlığına göm gitsin!..
Aşklarını satarak
yeminlerini yiyerek büyüyenlerce
kovulup dokuz köyden...
Sana asla Taif olmayacak onuncuya itildiysen,
aşka ihanet etmeyen Neron’un hatrına...
Onuncu köyü yak gitsin!..
M. Varol Öztürk
2 Yanıt
3348 Gösterim