Yüreğimin Zindanı Oldun
Çok şey istememiştimki ben hayattan
Sen çıktın karşıma ve herşeyim oldun biranda
Ağlamaya bir gülmeye bin sebebimdinartık sen
yalnızlığıma yoldaş,lal olmuş duygularıma sırdaş olmuştun
Müebbetle yargılanan hayallerimi azat etmiştin,
suskunluğa vurduğum zincirlerin anahtarıydın artık,
hüznümdün, kederimdin, sevincimdin, neşe pınarımdın,
ömürden önce bitmeye yüz tutmuş umutlarıma taze bir kandın artık,
ama nerden bilirdimki çok şey istemediğim hayattan herşeyimi alacağını,
nerden bilirdimki gülmelere küstürüp göz pınarlarımı kurutacağını,
nerden bilirdimki filizlenen yüreğimin kökünü kurutacağını,
ve nerden bilirdimki mazi dediğim yalnızlığı bana yoldaş edeceğini.
müebbetten azat ettiğin hayallerimde yalnız bırakıp, ömürden önce bitmeye yüz tutmuş umutlarımın baharına kar yağdıracağını..
benliğime, filizlenen huzuruma ve prangalardan kurtulmuş yüreğime tek kişilik hücre olupta beni atacağını..
Ne istedinki sanki benim küçücük dünyamdanda çıktın karşıma. O küçücük dünyayıdamı çok gördün bana..
Bu kadarınıdamı haketmiyordum bu yalan dünyada. çok şeyim yokken herşeyim olupta hiçbiryeysiz kalmayımı layık gördün bana..