Deymeyin yüreğim doldu bu gün
Dokunmayın taşacak,damla damla yağacak
Sırları,acıları,dertleri,sızıları dünün
Damladığı yeri hüzne boğacak
Yaralarından damlayan kan sanki ateş
Düştüğü yeri yakacak
Ah yıllarca o yandı yandıda ben küle döndüm
Ahu figan yükseltti derunundan
Benliğimde yankılandığını duydum
Hazan deydirdiler gönül bağlarıma
Solmuş güllerimi öksüz büyüttüm
İnledim inledimde köklü sesler çıkarttım içimden
Heyhat merhameti bir Rabbimde buldum
Kuraklaşmış,merhametten yoksun gönüller gördüm
Gezdim,dolaştım şu yalan dünyayı
Ne yurduma vatanım diye bildim
Nede gidebilecek bir yurt buldum
Bu fani mekana sürüldüm
Ayrıldığım vatanın hasretini içime ektim
Narı deydi garip gölüme
Yandı ha yandıda,alevi dokunanı sardı
Kaynar ırmak olup,kağıda damladı bir gün
Bir çok şeye şahid oldu, Sırları içine gömdüm
Taşsa sel olur yok eder herşeyi
Kalem ağlar,Kağıt ağlar, Taş keser bedenleri
Kanatları kırık güvercindir gönlüm
Uçma arzusunu yitirdi.
Karanlığın dolduğu,Bilinmezliklerin olduğu,
Zulmün yağdığı, zamanın solduğu,
Kirli suların boğduğu,
Büyük bir mekana düştüm.
Kaybolma korkusuyla kapısına sığındım
''En Büyüğün''
Semaya açtım günahkar ellerimi
Mevlan'ın rızasını istedim.
Razı olmayacağı korkusuyla,
Yaşlı gözlerle,Bir çok gece uykuyu bırakıp
Dergahına büründüm.
Duada buldum ümidi.
Çektiğim tasa narında yanacağım tasası değildir
Edeceği gazablı bir nazarı
Kaldıramaz bu can, huzuruna vardığı o gün.
Yine yüreğim yandı bu gün.
Dokunmayın taşmasın,
Damlaları kaldıracak takat yok bende
Ve akacak damar yok tenlerde
Tükenmeyecek sözler biriktirdim yine
Hüzün çöktü,Gam doldu içine
Ah benim gamlı yaslı yüreğim.
Bilmem niye, suçları yok dertdaşlarımın ama
Susma arzusu oluştuya gayrı,gerek yok bahaneye
Hem kağıda küstüm....Hem kaleme...
1 Yanıt
3512 Gösterim