Güven Üzerine
Güven insanın asil bir vasfı.Güveni seçebilmek, ayırt edebilmek için
insanı seçmek gerekiyor.Eğer diyologlarımız insan olmayı anlamamış,
basit ,fasit bir dairede hareket eden kişiliksiz bir çerçevede
oluşuyorsa bu güven kavramına dair yanlış bakış açısı oluşturmamızı
sağlıyacaktır.Ve bu da bizi 'kimseye güvenim kalmadı',' artık
güvenmiyorum' naralarını söylettirecektir..Eğer her gelen duyarlılığı,
etkiyi kendi bünyemize alırsak içimizi bir çöplüğe çevirmiş oluruz .Bu
çöpler birike birike bir gün basınç yapar ve bünyemize zarar
verir.Algılamamıza muhatap olan her etkiyi; etkin/aktif hale
getirmemeliyiz.Bu doğrultuda kendimize bir 'Güvenlik Duvarı'
oluşturmalıyız.Kendi bünyemizde oluşturduğumuz güvenlik
duvarımız ,gereksiz/değersiz etkileri değerlendirmeye alarak
değersizleşmemize/basitleşmemize izin vermemeli.
Tanıma ile Güveni karıştırmamak gerekiyor.İlişkilerde öncelikli sıra
tanıma sonra güvendir.Tanıma özveriyi, çabayı ve sabrı
gerektirir.Güvenmiyorum dediğimiz zaman ben tanıdım güvene layık değil
demiş oluyoruz.Ama hiçbir çaba sarfetmeden güvenmiyorum dediğimiz
zaman aslında bende güven/vermeye layık değilim demiş oluyoruz.
Yanlızlık bilinçli bir tercih olabilir.Bu anlaşılabilir.Ama ben kimse
ile anlaşamıyorum, uyuşamıyorum demek aslında muhataplarımızın da
kendimiz gibi olmasını istemek demektir.Yani benim gibi değiller
bundan dolayı yanlızım demektir bu.Allah her insan tekini özel
yaratmıştır.Her insan ayrı bir dünyadır-okunması gereken-.Her insan
tekine ait bu özel yaratılıştan dolayıdır ki insan ilişkilerinde 'bire
bir' uyuşma yoktur diye düşünüyorum.Elbette bu öznellikten doğan
farklılıklar olacaktır.Zaten paylaşmakta bu farklılıkları insani
potada eritip sevmek,sev'ebilmek' değil midir?
2 Yanıt
3424 Gösterim