Günümüzde içeriği tayin ederken sayfamızın amacı uzun uzun bilgi vermekse, “Nasıl
olsa kimse okumuyor!” diye bu bilgileri kırpmak, gerçekten o bilgiye ihtiyacı olan kişilere
haksızlık olur. Sayfamızın bir hareket noktası, bir geçiş noktası olduğunu tahmin ediyorsak,
kimseyi fazla oyalamaya, istemediklerini bildiğimiz bilgileri zorla vermeye de hakkımız
yoktur.
Yale Tıp Fakültesi’nin, ekrana bakan kişinin göz hareketlerini belirleyen cihazlarla
donattığı bilgisayarların başına oturttuğu 12 bin kişiyle yaptığı araştırma bir bilgisayar
ekranının görsel taranma çizgisinin, (1) soldan üst köşeden sağ üst köşeye, (2) sağ üst
köşeden sağ alt köşeye doğru genel tarama (3) yeniden sol üstten itibaren okuma ve (4) üst
orta noktadan aşağı doğru okumayı sürdürme tarzında olduğunu gösteriyor. Buna göre,
izleyici WEB sayfasında önce büyük şekil kitlesini ve renkleri görmekte, ön plandaki
unsurlarla arka plandaki unsurlar arasındaki kontrastın farkına varmaktadır. İzleyici ancak
daha sonra, varsa grafik unsurların verdiği bilgiyi almakta, üçüncü olarak da okumaya
başlamaktadır. Okuma tahmin edilebileceği gibi, en büyük kitleden benzetme yoluyla
başlamakta ve daha sonra kelimelere inmektedir.
Bu belirleme, bize, WEB sayfasının bütünü itibariyle mükemmel bir grafik dengesine
sahip olması gerektiğini gösteriyor. Salt metinden ibaret gri bir sayfa itici ve sıkıcı iken,
büyük ve geniş grafikler, büyük ve kara lekeler halindeki harfler özellikle içerik arayan daha
rafine izleyiciye “içi boş” izlenimini verecektir. Grafik sanatçı, bu noktada sayfanın beklenen
“müşterisi”nin varsayılan ilgi odağını, grafikle metni dengeleyerek bulmak zorundadır.
Bu dengede oran ve uygunluk, sadece sayfanın hedef kitlesi ya da başka bir deyişle
sayfanın içeriği dikkate alınarak bulunabilir.
Yazıyı soldan sağa doğru okumaya alışmış toplumlarda, görsel dikkatin ekranda da
soldan sağa doğru gitmesi doğaldır. Bu nedenle WEB sayfalarında da ekranın üst yarısı,
görsel odak noktası olmalıdır. Bu alanın mümkün olduğu kadar yumuşak, pastel renklerle
doldurulması; sert, aşırı yoğun çarpıcı renklerden kaçınılması gerekir. Bu tür renkler ancak
çok fazla dikkat çekmek istediğimiz, bir ya da iki unsur için saklanmalıdır. Yazılar mutlaka
arkalarındaki zeminle çarpıcı bir kontrast oluşturmalıdır. Dramatik ve karmaşık grafikler,
mutlaka grafik sanatçıları tarafından yapılmalıdır.
Metinleri daha belirgin hale getirecek noktalar, kutular, yatay ve dikey çizgiler, çoğu
zaman görsel bütünlük sağlamak yerine sayfanın tümüne yama hissi verir.
Bütün görsel tasarımlarda olduğu gibi, WEB sayfası tasarımında da tutarlılık şarttır.
Grafik unsurlarla “stil” oluşturmaya kalkmak, grafikçilerin işidir. Bir WEB alanının
başından sonuna tutarlı bir şekilde izlenen grafik uygulama, sonunda izleyicide WEB
alanının sahibi kurum hakkında bir yorum uyandırır. Bu nedenle sırf süsleme amacıyla,
sayfaların orasına burasına çizgi ya da fotoğraf unsurları konulmamalıdır. Özellikle çizgi
grafiklerin üç boyutlu görünmesini sağlamak gerektiği inancı, günümüzde hemen hemen
bütün WEB tasarımına egemen olmuş ve hemen hemen her grafik unsurun bir tarafına
gölgeler yerleştirilmiş bulunuyor. Gölge, bir görsel öge olarak kullanılacaksa, sayfanın
tümünün bir bütün olduğu unutulmamalıdır. Bir unsurun gölgesi sağa aşağı, diğerininki sola
yukarı düşemez. Böyle bir uygulama, sayfayı izleyende derinlik duygusundan çok baş
dönmesi ve mide bulantısı duygusu verir.
Ana sayfa izleyicinin bizim WEB alanımıza daldığı noktadır. Bu nedenle sayfada bir
davet unsuru olması şarttır. Bu sayfanın az ve öz unsur içermesi de giderek yaygın bir tarz
olmaya başladı. Bir gazete veya derginin WEB alanı, yayınladığı organın kapak sayfasına
benzeyebilir. Ama bir üretim firması, ana sayfasında hiç değilse belli başlı mal gruplarının
bağlantıları olmalıdır.
Çoğu internet’e modemle bağlanan izleyiciler için, küçük grafiklerin geniş alanlar
işgal etmesini sağlayan, başlıklardan ve beyaz alanlardan yararlanan, buna karşılık görsel
etkisi son derece yüksek sayfalar yapılması mümkündür.
0 Yanıt
4326 Gösterim