Celî Yazı, her yazının tabii büyüklüğünden daha iri yazılanına verilen sıfattır. Kitâbe,
levha ve cami yazılarında kullanılmıştır. Bir yazı çeşidi olmayıp onun
karakterini ifade eder.
Her yazı cinsinin kendine mahsus kalem ağızının
genişliği vardır. Sülüs, nesta‘lik, muhakkak yazıları ekseriya kalem ağzı 3-4
mm. eninde bir kamış kalemle yazılır. Bu ölçü aşıldığında yazı irileşir ve celî
sayılır. Hattatlar celî ölçüsünü, yazıların tabii ölçülerinin üç katı, en az serçe
parmak eninde kabul etmişlerdir. Tevkī‘ ve rikā‘ yazıları, kullanıldıkları yer
itibariyle kendi tabii ölçülerinin dışında yazılmamıştır. Kitap yazısı olarak
gelişen nesih yazının da büyük boy hilyelerde iri yazılanına tesadüf edilir.
Aklâm-ı sitteden sayılmayan celî divanî, divanî yazının irisi değildir. Celî
divanî özellikleri ve kuralları farklı bir yazı çeşididir. Mektup, arşiv ve
günlük işlerde kullanılan rik‘a yazısının da celîsine rastlanmaktadır.
Emin Barın’ın celî dîvanî hatla yazdığı “Aman Yâ Rasûlellah” levhası