Çağdaş yayınlarda "cuerda seca" adıyla anılan, eski kaynaklarda ise lakabî denen renkli sır tekniği, ilk defa Timurlular döneminde ortaya çıkmıştır.
Aslında İspanyollar’ın fayanslarında kullandıkları cuerda seca tekniği ile
lakabî tekniği arasında hiçbir teknik benzerlik bulunmamaktadır.
Cuerda seca tekniğinde, renkli sırla boyanan desenlerin renkli sırlarının, fırında eriyip akarak birbirine girmemesi için, desenlerin etrafına ince iplikle konturlar çekilmektedir. İplik fırında yanınca arada boşluk kalır ve renkler birbirine karışmaz.
Lakabî tekniğinde ise iplik kullanılmayıp desenlerin etrafı balmumu veya nebatî yağ ve manganez karışımıyla tahrirlenerek renkler birbirinden ayrı tutulmaktadır.
Bu teknikte çok daha ince ve kıvrımlı nakışlar çizilebilmektedir.
Cuerda seca tekniği lakabî tekniğinin yanında çok kaba ve ilkel kalmaktadır. Cuerda seca isimlendirmesi tamamen Batılı kaynaklardan
yapılan tercümeler yoluyla yerli yayınlara girmiş yanlış bir tanımlamadır.
Tekniğin ana özelliği, süslemenin zemine doğrudan çinkolu, şeffaf
olmayan renkli sır ile tatbik edilmesidir. Bu teknikte nakışlar levha üzerine
renkli sırla boyanarak yapılır. İşlenen nakışlar, krom oksit, balmumu veya
manganezli bir bileşimle tahrirlenerek pişirildiği için, renkler arasında oluşan
ince çizgi sayesinde, renkli sırlar akıp birbirine girmezler.
0 Yanıt
3216 Gösterim