Tesbih: “SübhânAllah” kelimesini söylemek suretiyle Allah’ın bütün
kusurlardan ve eksikliklerden uzak bulunduğuna inanmak, onu yüceltmek
anlamında olan tesbih (tespih), bu maksatla her vakit namazının sonunda
otuz üçer defa “sübhânellah”, “elhamdülillâh” ve “Allahü ekber” sözlerini
terennüm etmekten ibarettir.
Bu adın verilmesinin sebebi, namazın sonunda tekrarlanan üç kelimeden birincisinin “sübhânAllah” olmasıdır.
Namazda cumhur müezzinliği içerisinde icra edilen tesbih, camilerde
namazdan sonra müezzin mahfilinde bir veya birkaç müezzin tarafından
bölüm bölüm ve bazan nöbetleşe, cemaatin dua etmesine zemin hazırlamak
için irticâlen değişik makamlardan ve usulsüz olarak okunur.
Her bir tesbih sözü ilk olarak bir müezzin tarafından yüksek sesle, geri kalan kısımlar ise cemaatin gizli tekrarı ile okunur. Bu icrada dikkat edilmesi gereken en önemli konu, bir müezzinin bir önceki ifadede bıraktığı perdeden, diğer müezzinin uyumlu bir şekilde devam etmesidir.
Ayrıca Türk din mûsikisinde ramazan ayında ve mübarek gecelerde
sabaha doğru müezzinler tarafından minarelerde okunan ve “sübhâne’lmelikü’l-mevlâ” veya “sübhâne’l-melikü’l-a‘lâ” sözleriyle başlayan eserlere de “tesbîh ilâhisi” adı verilmiştir.
0 Yanıt
1450 Gösterim