Müziğin, duruma göre değişen hükümleri vardır:
— Dünya arzusu ve şehvet hisleriyle dolup taşan gençler için yalnızca bu
duyguları tahrik eden müzik haramdır.
— Vakitlerinin çoğunu buna veren, iştigali âdet haline getiren kimse için
mekruhtur.
— Güzel sesten zevk alma dışında bir duyguya kapılmayan kimse için müzik
mubahtır.
— Allah sevgisiyle dolup taşan, duyduğu güzel ses kendisinde yalnızca güzel
sıfatları tahrik eden kimse için müstehaptır.
— Şarkı söyleyen kadın olur, dinleyen de kadın sesinin şehvetini tahrik
edeceğinden korkarsa dinlemek haramdır. Burada haram hükmü müzikten
değil, kadının sesinden gelmektedir. Aslında kadının sesi haram değildir;
ancak şehveti tahrik ederse Kur’ân okumasını bile dinlemek haram olur.
— Müzik âleti içki meclislerinin sembolü olan âletlerden ise bunu kullanmak
haram olur; diğerleri mubah olmakta devam eder.
— Şarkı ve türkünün güftesi bozuk, İslâm inancına ve ahlâkına aykırıysa,
bunu müzikli veya müziksiz söylemek ve dinlemek haramdır.