Konu: Taş

[Arif Arslaner]

İsimsiz ve biçimsiz bir taş olarak kalabilirdin ...



Üzerine basılıp geçilebilirdi mesela.
Kalbin olmazdı,kalbinin olmayışına ağlayacak birkalbin bile olmazdı.
Hiç yoktan hayat verildi tenine.

Hayatın bir dağın adı konmamış bir yamacında yalnız yaşayan bir ağacınki kadar olabilirdi.
Hiç ummadığın halde insanlık üflendi çamuruna.
İnsan oldun diyelim;
bir olan Rabbe "kul" olmanın sonsuz güveninden, her
şeyin sahibine muhatap kılınmanın eşsiz ayrıcalığından yoksun olabilirdin.

Tıpkı yanıp yakılmış bir ağacın kömürleşmiş dallarını ve
köklerini bir arada tutmakla teselli devşirmeye çalışması gibi,
kaybettiklerini kaybettiğinin farkında olmayan,
yitirdiklerinin eksikliğini çekmeyen acı bir inançsızlığın ortasında
kıvranıyor olabilirdin.

Ne mutlu ki varlığın imanla taçlandı...