Konu: Bir yolcu var yine yolculananın gittiği yönden gelen

[Aşık-ı sadık]

Güneşse buruk biraz, bulutların hükmünü savuran rüzgarın salına alına savruluşundan

Kızgınlığını gölgeleyen bulutlar gizliyor güneşin son hükmünü yazaSavrulup gitme vakti diyor her bir ışık huzmesi ,aldırmadan kollarında sere serpe uzanmışlara

Kesip yazın biletini,gök yollarından gitmenin hevesindeler şimdi

Bir yolcu var yine yolculananın gittiği yönden gelenBir gelen var yine gidenin boşluğuna göz dikenBir mevsim belki gelen,giden bin mevsim görmüş bir beden olsa bileÖmrünü bir mevsime satmışların vefasızlığına inat,vefa yüklü bulutlar yüklenip geliyor yağmuru

Kanatları arasına aldığı bir damla nem ,kendiden yeni nemler çoğaltıyor yağmura sevdalılıktanDaha çok daha çok damla birikmeli bağrımda diyor son gelen bahar…Daha çok nem gerek bana ,kuraklığa dem vurmuş bu havada

Yağmura hasretlikle çekilmiş günler şikayetçi ,giden yazın kasıp kavurduğu hayatlardan
Ne çok yanık izi birikmiş seviye tutunmuş yüreklerin yüzündeNe çok çizgi birikmiş aşk hançeri değmiş tenlerdeNe çok duygu büzüşüp kalmış yürek vahasının kenar köşelerinde

Hepsinde aynı izAynı his…
“Gelecek bir bahar avutur yanıkların acısını,düzeltir kuruyan yüzlerin çatlak hatlarını ve diriltir yüreğin en kuytusunda kurumaya yüz tutmuş duyguları” Beklentisi…

Beklenen hava uzak değil ,bir takvimlik mesafeden el sallıyor bak! Savrulan sararmış yaprakların gölgesinde ses veriyor sessizliğiyle

“Buradayım…Solmaktayım…
Ve sarı –kızıl bir durakta son yolculuğuma hazırlanmaktayım…

Köşeden bir fırtına görünecek birazdanHazır hüznüm, toparlanmış dört yandanSıkı sıkıya dolu bir bavul edasında bekleşiyor o da, sarı-kızıl bu duraktaRüzgar geçerken bu duruktan, salınıp en göz kamaştıran endamıyla bulutlara sarılacak bu bahar da…”