Konu: Hakikii Aşk!!!

[falcon42]

Bir hüzün kaplamıştı her yanımı , kurtulmaya çalıştım , kağıt kalem şahit olsun istedim ...

''Yine bir günün son saatleri ....''

Bu cümle çok tanıdık artık bana ... Çok kısa aralıklarla zihnimi meşgul eden bir hatırlatma !

Ümitliyim ... Belki 'yarın ' diyorum , yarın bu cümleyi kullanmaya gerek duymayacağım, 'yarın ' ın farkına varacağım ve dopdolu geçireceğim

belki YARIN 'ımı ! ...

Ama nerdeee ... İnsanım bende , Rabbımın aciz kulluyum ...

Unutuyorum (?) ; kurduğum cümleleri üstünden çok geçmese de ...

Ders almıyorum ; hayatımda zuhur eden imtihanlardan ...

Düşünmüyorum ; neyi , ne zaman , nasıl yapabileceğimi ...

Fark etmiyorum ; zamanın yeterli olduğunu ama benim zamanla yetinmeyi bilmediğimi ...

Kızmıyorum ; alışagelmiş davranışlarımı değiştirmediğimden ...

YAPAMIYORUM ... EDEMİYORUM .... !!!

Bak hala oturmuş yakınıyorum buralarda , unutuyorum yine bir şeyi , en önemlisini , düşündüğünde , nefsine hattırlattığında gücünün toparlandığını

hissetmeni sağlayan o muğlak ama açık cümleyi ;

TEVEKKELTÜ ALA ' Allah !!!

Birden titredin di mi ?  Tevekkül dedim !!! Allah dedim !!!

Kolay mı duyan uzvun dile gelmeyip diğer uzuvları dillendirmemesi .... ?

Aslında ne kadar basit her şey ; iman ettin mi kalbin bütünüyle , kalpteki kan  damarlar vasıtasıyla taşıyor Allah aşkını vücuda .

Kalp de , vücud ta unutmasın ,her zaman hatırlasınlar ve aşklarında bir derece eksilme olmasın diye , kan ; gezinip duruyor o AŞK 'la ,

durmuyor yerinde , körelttirmiyor , gezinip gezinip her yere işlettiriyor ilmik ilmik O Aşk'ı   ve sonra tevekkül ediveriyor vücud Allah 'a

vücud nereden bilsin herkesin onun gibi güçlü olmadığını ?

Vücud  , ruh ile birleşti mi , aynı Aşk 'la yanıp tutuşuyor ikisi de ... fakat nefis , nefis karışıyor araya ...

Nefis bilir mi tevekkülü ?

Ruh'a karışıp karışıp tevekkülü unutturmak istiyor ,  istemiyor nefis Sevgi'yi , pes ettiriyor , ağıtlar yaktırıyor ...

Birde ,  Akıl var çok şükür , o ki ; kalpteki imanı tattı mı bir kere , başlıyor tevekkül etmeye ,

ara sıra unutturyor nefs ama o zamanda vücud dile geliyor ,bütünleşiyor ve ulaştırıyor yine gerçeğe ...

Şimdi yendim seni nefs , şimdi yendim ...!!!

Kalbim , Vücudüm , Aklım sağ olsun ...

her şeyden evvel Allah AŞK'I vaar olsun !!!                                                                                                                        (alıntı)