Her geçen günümüz bir daha yaşanmayacak.
İncir çekirdeğini doldurmayan bahanelerle neden günümüzü zehir edelim ki?
Tartışmalar, küskünlükler bize ne kazandırır ki?
Öyle değil mi?
Her anımız çok değerlidir.
Ne kadar zamanımız kaldığını bilmiyoruz.
Zaman hızla akıp gidiyor.
Her anın kıymetini bilip keşkeleri saymayalım.
Günün fırsattlarını değerlendirmeye bakalım.
Pişman olduğunuzda geriye dönüşünüz olmayacak ve hikaydeki gibi keşkelere fırsat vermeyelim.
Günlerden bir gün kırlangıcın biri bir adama âşık olmuş. Ve adamın penceresinin önüne konup adama şöyle demiş:
- Ben seni çok seviyorum lütfen pencereyi açıp beni içeri al da birlikte yaşayalım.
Adam:
- Olmaz alamam... Sen bir kuşsun hiç bir kuş adama âşık olur mu? demiş. Kırlangıç tekrar:
- Lütfen pencereyi açıp beni içeri al birlikte yaşarız. Hem ben sana dost ve arkadaş olurum canın da sıkılmaz birlikte yaşar gideriz, demiş.
Adam yine:
- Alamam... Git başımdan, diye cevap vermiş.
Üçüncü ve son defa kuş adamın penceresinin önüne konup adama tekrar şöyle demiş:
- Lütfen beni içeri al. Artık soğuklar da başladı, dışarıda kalamam biliyorsun; ben sıcak havalarda yaşayabilirim sadece.
Beni içeri almazsan başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalırım. Lütfen beni içeri alda burada kalayım.
Birlikte yemek yer, omzuna konar seni neşelendirir sana yarenlik ederim.
Sen de benim gibi yalnızsın, der... Adam ona:
- Git derhal başımdan! Ben yalnız kalırım demiş ve kuşu kovmuş...
Kırlangıç da bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçmuş ve uzaklara gitmiş. Adam bir müddetten sonra şöyle düşünmüş:
“Ben ne akılsız bir adamım, niye kırlangıçla birlikte kalmayı kabul etmedim?
Ne güzel birlikte kalırdık.” demiş ve çok pişman olmuş, pişman olmuş ama iş işten geçmiş.
Kendi kendine “nasıl olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir, ben de onu içeri alırım birlikte mutlu bir hayat sürerim”, demiş.
Ve penceresini sonuna kadar açıp beklemeye başlamış.
Yazın gelmesiyle kırlangıçlar da gelmeye başlamış. Ama onun kırlangıcı gelmemiş.
Yazın sonuna kadar hiç penceresini kapatmadan pencerenin başında beklemiş ama boşuna.
Kırlangıç yokmuş. Gelen kırlangıçlara sormuş ama onun kırlangıcını gören olmamış.
Sonunda bir bilge kişiye halini danışmak ve ondan bilgi almak için gitmiş.
Bilge kişiye olayı anlattıktan sonra bilge kişi ona şöyle demiş:
- Kırlangıçların ömrü 6 aydır...
Unutmayın her an çok değerlidir.
Kırlangıçların ömrü 6 aydır, ama sizin bu kadarcık bile zamanınız olmayabilir.
Selam ve dua ile...
Lokman Hakim - 13 Mayıs 2013
2 Yanıt
2815 Gösterim