kronik alkoliklerde fazla alkol alınması veya birdenbire kesilmesi yâhut da bâzı uyarıcı sebeplerin (travmalar, zehirlenmeler, ağır infeksiyonlar gibi) katılmasıyla beliren akut organik beyin sendromu.
Deliriyum tremens veya kısaca DT, fizyolojik olarak alkol bağımlılığı gelişmiş bir kişide alkol yoksunluğuna bağlı olarak gelişebilen deliriyum halidir. Alkol dışında benzodiazepin ve barbitürat yoksunluğuna bağlı olarak da gelişebilir. Alkol yoksunluğuna bağlı deliriyum tremens genellikle uzun süre alkol kullanmış kişilerde görülür. Akut etanol yoksunluğu durumlarının %5'inde deliriyum tremens gelişir. Deliriyum tremens ölümcül olabilir. Tedavi edilmeyen vakalarda ölüm oranı %35 civarında olabilirken, erken tedavi uygulanırsa ölüm oranı %5 civarına düşebilir.
Hastalık ilk olarak Thomas Suton tarafından 1813 yılında târif edilmiştir. Genellikle 30 yaşının üstünde görülür.
Belirtileri:Baş ağrısı, ateş, terleme, iştahsızlık, bulantı, kusma, ishal, çarpıntı, göğüs sıkışması, sıkıntı, ağrılar, titreme, denge bozukluğu, konuşma güçlüğü uykusuzluk, korkular, panik, kızgınlık, saldırganlık, sara nöbetleri, bilinç bulanıklığı, hayâl görmeler, ses duymalar olabilir. Bâzan yılanlar, fâreler, bir takım acâyip hayvanları görür, korku ve dehşet içindedir. Bâzan da insanları küçülmüş olarak yürürken, şarkı söylerken, fıkra anlatırken görür. Odadaki eşyâları korkunç hayvanlar olarak görebilir. Uzun süren uykudan sonra hasta kendine gelebilir veya kalp yetmezliği, şok, kazâlar, iltihaplanmalar sonucu ölüm olabilir.
Tedâvi: Âcilen hastâneye yatırılır. Özel odalarda, bol su, vitamin, sâkinleştirici tedâvisi uygulanır. Bol protein ve karbonhidratlı bir rejim verilir. Psikoterapiden istifâde edilir.
0 Yanıt
2001 Gösterim