Latince Adı: Lupinus Albus.
Acı Baklaya; Delicebakla, Termiye, Yahudi baklası, Gavur baklası da denilir.Latince ismi ise Lupinus Albus’dir.Bu bitkinin önemli özellikleri; 1 metreye kadar yükselebilen, el şeklinde parçalı yapraklı, beyaz çiçekli bir bitki olmasıdır.En fazla bulunan yerleri Avrupa, Balkanlar ve Türkiye’de bilhassa Marmara ve Ege bölgeleridir.Buralarda yabani olarak yetişmekte ve yetiştirilmektedir.
İçindeki Maddeler: Sabit yağ ve lupinin, spartein gibi alkaloidler taşımaktadır.
Acıbakla Faydaları:Tohumlarının acı ve zehirli olması nedeniyle kaynar suda belli bir zaman aralığında tutulmalıdır.Suda kıvamına gelen tohumlar ya kabuğu soyulup yenilebilir ya da lapa şeklinde şifa niyetine deriye sürülebilir.Bu tohumlar kavrulup değirmende tozlar halinede getirilebilir.
Faydası: Besleyicidir. İdrar söktürür ve idrar yollarını temizler.
Böbrek ve mesane iltihabını giderir.
Tıkanıklık çözücüdür. Böbrek taş ve kumlarının düşürülmesine yardımcı olur.
Bağırsak sancılarını giderir.
Baş ağrılarını dindirir.
Ur ve yaraları tedavi edicidir.
Romatizma, lumbago ve siyatik ağrılarını keser.
Albümin miktarını düşürür.
Vücutta biriken tuzu atar.
Acı bakla Kullanışı: Tohumları kavrulup çekilerek toz halinde kullanılabileceği gibi kaynatılıp kabukları soyulduktan sonra tane olarak ya da lapa haline getirilerek de kullanılır.
Lapa halinde yara ve deri hastalıklarında kullanılır.
Ayrıca adet kanamalarını artırır ve kolaylaştırır, doğum sonrası akıntıların gelişini rahatlatır.
Toz haline getirilmiş kavrulmuş tohumlardan sabah aç karnına 1 kahve kaşığı alınır.
Şeker hastalarında kan şekerini azalttığı idda edilmektedir.
Zehirsizleştirilmiş baklalardan 10-20 adet yenilebilir.