Allah yolunda öldürülenlere “şehîd” denir. Şehitlik, yüce bir mertebedir.
Kur’ân-ı Kerim’de: “Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin. Bilakis
onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız” (el-Bakara 2/154), “Allah yolunda
öldürülenleri sakın ölü sanmayın. Bilakis onlar diridirler; Allah’ın lütuf ve
kereminden kendilerine verdikleri ile sevinçli bir halde Rableri yanında
rızıklara mazhar olmaktadırlar…” (Âl-i İmrân 3/169-170) buyrulmuştur.
Şehidin üzerindeki kul haklarından başka, bütün kusurları ve günahları Allah
tarafından affolunur. Şehitler iki kısımdır:
1. Dünya ve âhiret itibariyle şehid. Bunlar kâmil anlamda şehittirler. Bunlar,
savaşta öldürülen yahut eşkiya tarafından öldürülen Müslüman kişilerdir.
Şehitler kefenlenmez, palto, ceket, silah, ayakkabı gibi kefen olmaya
elverişli olmayan silah ve elbiseleri çıkarılıp, geri kalan kanlı elbiseleriyle
defnedilir. Ancak na’şı örtmede bu elbiselerinin yetmezliği varsa
tamamlanır; tamamen çıplak olması halinde ise, vücudunu örtecek şekilde
kefenlenir. Şehitler, yıkanmaksızın namazları kılınıp kanlı elbiseleriyle
olduğu gibi defnedilirler.
2. Âhiret itibariyle şehid. Savaş meydanında yaralandıktan veya eşkıya
tarafından vurulduktan sonra yer, içer, konuşur, tedavi görür yahut bir
namaz vakti geçer ve ondan sonra ölürse, bu kişi, âhiret itibariyle şehittir
ve âhirette de büyük sevaba nail olacaktır. Bu kısım şehitler, yıkanır,
kefenlenir ve namazları kılınarak defnedilirler. Ateşte yanan, salgın bir
hastalıkta ölen, suda boğulan, doğum esnasında ölen, ilim yolculuğunda
ölen, nafakasını temin ederken ölen, deprem, sel baskını gibi doğal afetler
esnasında ölen, haksız yere öldürülen ve benzeri hallerde ölen veya
öldürülen kimseler de hükmen şehit sayılırlar. Bunlara âhirette sevap
verilmekle birlikte dünyada şehitlik işlemi yapılmaz. Bunlar da yıkanır,
kefenlenir, namazları kılınır ve defnedilirler.
0 Yanıt
1923 Gösterim