Konu: Başarmak için özgüven şart

[Arif Arslaner]

Yaptığınız işlerden emin olmak mı istiyorsunuz?
Çoğu insan nasıl yapacağından emin değildir.
Bunun, yalnızca bazı insanlara has mistik bir özellik olduğunu düşünürler.
Aslında, hedeflerinizi başarabileceğiniz konusunda kendinize ve yeteneğinize güvenmek, öğrenilebilen bir beceridir.
 


Diyelim, hedeflerinize ulaşmak için çabalarınızı ilerletme kararı aldınız ve harekete geçtiniz.
 Bu noktaya kadar geldiğiniz için tebrik ederiz!
Yol boyunca, elbette pek çok zafer yaşayacaksınız.
Ama, zorluklar da olacak.
İlerlemenizi sürekli kılabilmek için, çok önemli birinin desteğine ihtiyacınız olacak:
kendiniz!
Bu destek, erişilebilir hedefler belirleme, kendi kendine yapılan destekleyici konuşma,
başarıyı kabullenmek için kendini izleme ve yol üzerinde çok sayıda ödül şeklinde geliyor.

Zafer ve zorlukları dengelemek için gerekli olan beceri, her gün attığınız küçük adımları ve hedeflerinize ulaşmak için harcadığınız çabaları fark etmeyi ve bunlar hakkında kendinizi iyi hissetmeyi öğrenmektir. Her bir küçük zafer, güveninizi adeta ateşler.

Yeni bir hedefe ulaşmak kolay değildir.
Kararlılık, çok çalışma, emek ve adanma gerektirir.
Ama zaten yaşamın kendisi böyle birşeydir…
Kendimiz için yeni hedefler koymak ve bu hedeflere ulaşmak.
Yeni birşeye giden yolda kendini iyi hissetmeyi öğrenmek, yaşamı büyük bir maceraya dönüştüren şeydir.

“Başarı, mutluluğun anahtarı değildir. Mutluluk, başarının anahtarıdır.
Yaptığınız işi severseniz, başarılı olursunuz.”
Albert Schweitzer


Başarıyı Neden Kabullenmeli?


Çoğu insan için, toplam hedefe doğru yapılan yolculuk, genellikle uzun bir yoldur.
Sıklıkla öylesine çok deneyim ve fırsat (tamam, zorluk) ile doludur ki, meydana gelen yavaş değişimi çoğunlukla fark etmeyiz. Kaydettiğimiz ilerlemeyi göremeyiz.
 Kendini kabullenme hatası, yıkıcı olabilir ve yolumuzu tıkayabilir.

Kendi ateşinizi söndürmenin garantili bir yolu, başarınızı reddetmektir.
Farz edelim, birkaç gündür çok fazla yemek yiyorsunuz.
Çok çaba harcayarak ve kararlılıkla, 3 gün için bu düşkünlükten kurtulmayı başardınız.
Bu 3 günden sonra tekrar yemeye daldınız.
 Bu durumda büyük ihtimalle nasıl davranırsınız?

* Bu 3 günü başarı olarak mı görürsünüz?

* Devamı gelmediği için bu üç günü reddedip istediğiniz şeye sahip olamadığınızın bir kanıtı olarak mı görürsünüz? Bunu çaresizlik ve umutsuzluk mu izler?

* Bu 3 günü (ve ardından gelen nüksetmeyi) kendinizi ayıplamak ve suçlamak için bir vasıta olarak mı görürsünüz?

* Bu 3 gün, yaşamanızdaki güzellikler arasında mı yer almaktadır?


Başarı Egzersizi yapın


Gözlerinizi kapatın ve dinlenin. Bugün elde ettiğiniz bir başarıyı düşünün. Bu, kendinizi iyi hissetmeniz, bir fast-food restoranın önünden durmadan geçme kararı almanız, hedefinizi tasarlarken öylece oturmayı seçmeniz ya da kendinizi ağırlaşmış hissetmektense gülmeniz olabilir. Belki bir dürtünün üstesinden geldiniz ve daha sonra dürtünün üstesinden gelemeseniz bile o ilk “üstesinden gelme” bir başarıydı. Bu gerçekliği değiştiremez ya da bunun bir başarı olduğunu inkar edemezsiniz.

Hedeflerinizi hatırlayın. Gün içindeki başarılarınızı hatırlayın.
Çabalarınızı hatırlayın. Varlığınızla temasa geçin.
Fiziksel bedeninizi hissedin. Nefes alın.Nefes verin.
Zihninizde başarılarınızı defalarca kabullenin. Kendinize şöyle deyin:

“Gerçekten başarılıydım. Bunu inkar edemem.”
Neşenizin sağladığı hafifliğin her noktaya yayıldığını ve bütün bedeninizi kapladığını hissedin. Göğsünüzü dolduruyor; karın boşluğunuza iniyor;
uyluk, bacak ve ayaklarınıza ulaşıyor.
Omuzlarınız, kollarınız, elleriniz, boynunuz ve yüzünüzde benzer bir yayılmanın olduğunu düşünün. Şimdi, bütün bedeniniz, parlak ve mutluluk verici bir hafiflikle dolmuştur.
Sakin ve odaklısınız, kendinizi gerçekten iyi hissediyorsunuz.
Daha fazla başarı arayarak hedefinizi besleyin.

 Övgü, niyet ve heyecan ile hedefinize yaşam ve ışık katın.
Hedefinizi sevgiyle besleyerek güçlendirin. Nefes alın. Nefes verin.