« : 07 Şubat 2010, 17:11:17 »
Şair Ebu Dellâme, Abbasi halifesi Mehdî`ye bir kaside takdim eder. Halife, kasideyi pek beğenir:
— Sana bu kasiden için ne caize vereyim?
— Efendim bendeniz avı severim, bilirsiniz, bir av köpeği isterim.
— Bu kadar güzel bir kasidenin caizesi bir av köpeği olur mu?
— Efendim, kulunuz böyle istiyor.
Halife Mehdî, işe şaşar; ama şairi de kırmak istemez:
— Peki, istediğin gibi sana bir köpek versinler.
— Tabii efendim, bendeniz ava gidecek olsam...
— Hakkın var bir de at versinler.
— Ata binerken...
— Doğru, güzel bir eyer takımı da versinler.
— Efendimiz, mazur görün ama bu köpeğe ve ata kim bakacak?
— Haklısın, bir de şikarcıbaşı köle versinler.
— Takdir edersiniz ki efendim ava gitmediğim vakitler bunları bir yerlerde barındırmam lazım.
— İyi o halde bir de ahır versinler.
— Şikarcıbaşı köleyi nerede yatırayım?
— Eh!.. Haydi bir ev versinler bari.
— Bu kadar boğazı ne ile doyuracağım sultanım, insaf oluna!
— Bin altın da harçlık versinler.
— Efendim...
Halife Mehdî şairin sözünü kesmiş:
— Eğer masrafı idare etmeye bir kethüda, hesapları tutmaya da bir kâtip istersen, av köpeğini geri alırım, ona göre konuş!..