Sen Sanırım
Bir gün Abdurrahman Câmî dost meclisinde şu beyti okudu:
Bes ki der cân-i fegâr oçeşm-i bîdârem toyî
Her ki peydâ mîşeved ez dûr, pindârem toyî
[Yaralı gönlümdeki sensin hep; uyanık gözümdeki sen.
Uzaktan kim görünse, sanırım ben sen.]
Meclistekilerden biri sordu:
- Ya bir eşek görünürse peki?
- Yine sanırım sen!