Konu: Elif olma Vav ol

[D®agon]

İnsan vav şeklinde doğar,
bir ara doğrulunca kendini elif sanır.

İnsan iki büklüm yaşar,
oysa en doğru olduğu gün ölmüştür.


Kulluğun manası vavdadır,
elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir.

O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar.
Elif kainatın anahtarıdır, vav kainattır.

Rabbi vav gibi mütevazı olsun ister kulları.

Musa dal olmuştur ama

Firavunun gözü Elifte kalmıştır.

İbrahim ateşte vavdır,
Nemrut bizzat ateşe odun.

Yunus, vav olup balığın karnında
anca kurtarmıştır kendini.

İnsan iki büklüm olunca rahat
eder ana karnında.

Boylu boyunca uzansa da
kim rahattır mezarında?


Vavın elifle münasebeti ne kadar iyiyse,
kainatın dengeside o kadar düzgündür.

Kim kimi hatırlarsa evvel o ona koşar.

Kainatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki
o yüzden boşlukta kalmamış, Rabbi onu imanla doldurmuştur.

Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat.


Manayı bilmeyenler vav diyemez vay der.
Buna anlamca vaveyla denir.
Yani vav olamadıkları için feryad edenlerin halidir.

Elif bir ağaç ve insan onun dalıdır.
Azrail budadıkça nefesleri daha gür çıkar sesleri.

Herbiri Dal olur ve o ağaçtan beslenir.
Vav olur o ağacın gölgesine sığınır.
Ve Allah insana seslenir,
peygamber eliyle ulaşan mesajı hem dal hem vav ol der insana.



Başkasının önünde eğilmek ne zordur.
Birilerinin emri altına girmek ne ağırdır.
Krallara boyun eğmemiş insan
görmediği bir varlığa mı itaat edecektir?



'Sabır ve namazla Allah’tan yardım isteyin.
Rablerine kavuşacak ve O’na döneceklerini umanlar ve
Allah’a gerçek bir saygı gösterenlerden
başkasına namaz elbette ağır gelir'

Sonra çağırır insanı,
belki cennet kokusunu duyurmak içindir bu davet,
belki kendi yanına çağırıyordur.

İşte o ayet: “Secde et, yaklaş!”

Eğil ve ben senin başını göklere erdireyim,
yıldızları ayağına sereyim,
sana gezmekle bitiremeyeceğin cennetler,
sayamayacağın nimetler vereyim demektir bu.

Secde et,

vav ol,

vay dememek için.....

Herşey demek olan Rabbinin önünde...