Kerkük'lü Bir Türkmen Çocuğundan Amerikalı Bir Çocuğa Yazılan Bir Mektup (Şiir)
Bu zulüm yerde kalmaz,
Yemin olsun ki asra.
Önce mevt-ül insanlık,
Sonra harab-ül Basra.
Ben Kerkük'ten Ömer,
Belki haberin yoktur
Diye yazıyorum Franks,
Önce demokrasi yağdı göklerden,
Sonra özgürlük geçti üstümüzden
Palet palet!
Ve insan hakları namlularından,
Yüzü maskeli adamların
Saniyede bilmem kaç bin adet
Demokrasi bizim eve de isabet etti.
Bir gün sonra anladım
Ayaklarımın koptuğunu,
Babamın vücudunda
Tam on sekiz adet
İnsan hakları saymışlar.
Annem zaten yoktu
Ben doğarken
İlaç yokluğundan ölmüş,
Ambargo filan dediler ya
Anlamadım, çocuk aklı işte.
Sen daha iyi bilirsin
Sizde de barış böyle midir Franks?
İnsan hakları çocukları yetim
Ve ayaksız bırakır mı orada da?
Babamla söylediğim son dua dilimde,
Ayaklarım hastanede,
Ve giymeye kıyamadığım ayakkabılar
Elimde kaldı.
Çocuğun var mı Franks?
Al çocuğuna götür onları,
Bir işe yarasın bari,
Kim bilir baktıkça
Belki beni hatırlarsın...
0 Yanıt
2989 Gösterim