Konu: Nereden bileceksin

[Arif Arslaner]

   NEREDEN BİLECEKSİN


İklimler ötesinden yükselen bu feryadın
Taşıdığı acıyı, nereden bileceksin?
Gidişinle sarsılan kahrolan bir hayatın
Yaşadığı geceyi, nereden bileceksin?

Bir ümitle yollara dalan şu gözlerimin
Usulca solduğunu, nereden bileceksin?
Yokluğunla yoğrulan zulmeden kederimin
Sensiz kahrolduğunu, nereden bileceksin?

Sensizliğin yanında zifiri gecelerin
Bir güneş olduğunu, nereden bileceksin?
Gecelerin beynini içen düşüncelerin
Bana eş olduğunu, nereden bileceksin?

Halimi gördüğünde idama mahkumların
Şükreder olduğunu, nereden bileceksin?
Haritaya bakınca sahildeki kumların
Denize dolduğunu, nereden bileceksin?

Kalbimdeki ateşi görünce buzulların
Sahraya döndüğünü, nereden bileceksin?
Gözlerimdeki yaşı görünce tüm çöllerin
Deryaya döndüğünü, nereden bileceksin?

Sevdamın karşısında Leylasından Mecnun'un
Vazgeçip gittiğini, nereden bileceksin?
Ferhat'ı  Şirin'ine kavuşturan bir suyun
Akmadan bittiğini, nereden bileceksin?

Halimi anlatırken harflerin acizlikten
Yere döküldüğünü, nereden bileceksin?
Her çileye hükmeden ruhumun sensizlikten
Bin kez büküldüğünü, nereden bileceksin?

Ruhumda halkalanan bu hazin zelzelenin
Bir zulüm olduğunu, nereden bileceksin?
Bir acı tebessümle gidişinle gelenin
Bir ölüm olduğunu, nereden bileceksin?

ZİYA KILIÇ

[D®agon]

güzel bir şiir   


    hocam      ggüüll

[atakan]

önüm arkam pus içinde
sakallarım pas içinde
siz benim nasıl yandığımı
nerden bileceksiniz

bir fidandım devrildim
fırtınaydım duruldum
yoruldum çok yoruldum
siz benim neler çektiğimi
nerden bileceksiniz

taş duvarlar yıkıp geldim
demirleri söküp geldim
hayatımı yıkıp geldim
siz benim neden kaçtığımı
nerden bileceksiniz

gökte yıldız söner şimdi
annem beni arar şimdi
sevdiğim var kanar şimdi
siz benim niye içtiğimi
nerden bileceksiniz

bir pınardım kan oldum
yol kenarı han oldum
yanıldım ah ziyan oldum
siz benim neden sustuğumu
nerden bileceksiniz

ben ardımda yaş bıraktım
ağlayan bir eş bıraktım
sol yanımı boş bıraktım hey
siz benim kime küstüğümü
nerden bileceksiniz

önüm arkam pus içinde
sakallarım pas içinde
siz benim nasıl yandığımı
nerden bileceksiniz

bir fidandım devrildim
fırtınaydım duruldum
yoruldum çok yoruldum
siz benim neler çektiğimi
nerden bileceksiniz

taş duvarlar yıkıp geldim
demirleri söküp geldim
hayatımı yıkıp geldim
siz benim neden kaçtığımı
nerden bileceksiniz

gökte yıldız söner şimdi
annem beni arar şimdi
sevdiğim var kanar şimdi
siz benim niye içtiğimi
nerden bileceksiniz

bir pınardım kan oldum
yol kenarı han oldum
yanıldım ah ziyan oldum
siz benim neden sustuğumu
nerden bileceksiniz

ben ardımda yaş bıraktım
ağlayan bir eş bıraktım
sol yanımı boş bıraktım hey
siz benim kime küstüğümü
nerden bileceksiniz
  userx

[Leb-i Damla]

Dalga, denizin gözlerinde,sensizlik, bir yaz akşamında,beni sorarsan da,bilmediğin bir kuytu viranede…
Sensizliği yaşarken yıldızların altındaydı düşlerim,ateşböceklerinin gölgesindeydi gözyaşlarım.
Ha bir de bilmediğin bir şey daha,ağlıyordum yüksek dağların ardında,sensizliğe, sensiz akşamlarda…
Sen nerden bileceksin, sensizliğin siyah renklerini,sen nerden bileceksin, kalbimin viranesindeki yerini..

Nerden bileceksin!!!

O eski hülyaların sahile vurduğunu
Yakama bir muamma taktığım gün hatırla
Gurbetin mahşerimde bir sıla bulduğunu
Dağlar gibi eriyip aktığım gün hatırla

Nereden bileceksin, şehrin sokaklarında
Kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu
Her seher yüreğimde açan karanfillerin
Her akşam ellerimde sararıp solduğunu
Nereden bileceksin

Kim bilir, belki bir gün kapıma geleceksin
Siyah tüylü martılar yorgun pencerelerde
Benimle ağlayacak benimle güleceksin
Göğsümde ızdırabı deniz fenerlerinin
Hayatımdan fışkıran hüzne gömüleceksin

Her şairin bir gülle bahtiyar olduğunu
Bir sana bir göklere baktığım gün hatırla
Gönlümün kahrın ile ihtiyar olduğunu
Sigaramı sessizce yaktığım gün hatırla

Bilemezsin içimde bir denizdir yaşamak
Sen denizin en uzak noktasında şen şakrak
Ben kırgın dalgalarla avunurum derinde
Gemilere yosunlu mendiller bağlayarak

Nereden bileceksin fesleğen köklerinin
Hercai bulutlardan bıkıp usandığını
Ansızın kayıveren yıldızların ardında
Vuslatı bekleyen bir kalbin yandığını
Nereden bileceksin

Yağmura boyun büken susuz topraklar gibi
Kim bilir belki bir gün kapıma geleceksin
Sinesinde bi-vefa bir sırrı saklar gibi
İnfazına yürüyen ölü tutsaklar gibi
Gözlerinin hicranlı yaşını sileceksin

Tatlı bir rayihanın göklere dolduğunu
Irmaklara karışıp aktığım gün hatırla
Gölgelerin ruhumu görüp kaybolduğunu
Mavi bir şimşek gibi çaktığım gün hatırla

Gülümse ve uzaklaş çünkü anlayamazsın
Bu kopan fırtınayı Yusuf'un yüreğinde
Koyu bir çaresizlik ayinidir yalnızlık
Züleyha'nın menekşe büyüyen gözlerinde

Nereden bileceksin kayalara tutunan
Devlerin birer birer vurulup öldüğünü
Rüyaları süsleyen eşsiz mücevherlerin
Bir dervişi görünce yere döküldüğünü
Nereden bileceksin

Kim bilir belki bir gün kapıma geleceksin
Kollarında rüzgarlı bir deprem karanlığı
Kapı aralığından sessizce gireceksin
Işıldayan bu gönül şahikası önünde
El pençe divan durup sen de eğileceksin

Bülbülün lalezardan neden kovulduğunu
Bu hayal zindanını yıktığım gün hatırla
Balığın susuz kalıp suda boğulduğunu
Acılar evreninden çıktığım gün hatırla

Nurullah Genç