Sevdiğimi eller almış nerdesin istanbul
güneşle süsülenen zaman
çileye dönmüş nerdesin istanbul
Karanlık köşelerde ismini haykırdım
dillerim lala oldu nerdesin istanbul
gözyaşalrıyla süslenen zaman
kadere boğuldu nerdesin zaman
şimdi yapraklar savrulup gitti
mevsimsiz bahara kaybolup gitti
kırmızı güller boynu büküp düştü
çiçeksiz toprağa döndü nerdesin istanbull ggüüll ggüüll