BEYİT
Arapça “ev” anlamına gelen beyit iki mısradan oluşan nâzım parçasıdır.
Divan edebiyatında nâzım birimi sayılan beyit, anlam bütünlüğüne sahiptir.
Beyit, kafiyeli iki mısradan meydana gelirse “beyt-i musarra”, bir gazelin en
seçme beyti olursa “beytü’l gazel” bir kasidenin en güzel beyti olursa
“beytü’l kaside”, içinde şairin adının ya da mahlasının bulunduğu beyitse
“tac beyit” bir kasidenin ya da gazelin ilk beyti ise “matla’ ” son beyti ise
“makta’ ” adını alır.
Kafiyeli bir beyite “beyt-i musarra”, kafiyesiz olanlara “ferd” ya da
“müfred” denir. Divanlarda müfredler müfredat adıyla ayrı bir bölümde toplanır.
Kafiyeli beyitlerin olduğu bölüme de “metâli’ ” denir.