« : 15 Nisan 2008, 13:53:47 »
YANLIZLIK [/color]
ggüüll ggüüll
Önce bir ses duydu çığlığa benzer,
Ağladı sonra gözlerinde bir feryat,
Duyuramadı sesını, parçalandı da ferhat,
Düşündü gece gündüz kimdeydi bu kabahat,
Düşündü de bulamadı bır türlü,
Çünkü;
O çığlık kendinden çıkmıştı meğer...
Ve sessizliğin sonsuzluğu içinde,
Yaşayan bir ölüye benzemişti,
Gün geçtiçe tükenerek,
Gün geçtikçe beynini kemirerek...
Ve biteceğine inanarak bu sessizliğin,
Bir de açık kapı bırakarak,
Yine dalmışyı başka düşüncelere