Kıyasıya kasıp kavururken zaman tüm benliğini,
yenilgilerden artakalmışlığınla dur orda, sıkı dur, sık yumruklarını, parmak arası damlatılarında bir yaşam damlası var belki de.
Tamam, kaybedenler tarafında kaldı umuda ısmarlanmış düşlerimiz.
Kumdan kaleler de, kocaman yüreğimizle haykırıp dururken tüm benliğimizle, içimizi ıslattı denizden dalgalar.
Yiğide düşmek kadar durmak da yakışmaz.
Bırak geçmişin un ufaklığını, şimdilere taşı kendini. İki kelime de sen söyle, hayatın özüne dair.
İnsanlar birer birer ölürken, biz topluca yaşamanın derdine düşmüşüz. Bırak Allah’ını seversen bırak.
Kelimelere dökülememiş saklı yanın yok mu hiç. Bak yüreğine nasıl da kıpırdıyor. Var sende, var bir şeyler. Durma kıyam et, kıvran.
Hani rüzgâr bir çınar yaprağını nasıl sallarsa, sende öyle sallandın say.
Hani gülüp dururken tüm umursamazlığınla, aklına değip de yüreğine düşen hüzün var ya, tut onu, kendine yoldaş al.
Birde abdest al, Kur’an al eline, rast gele bir sayfa aç, oku yüreğine yüreğine… Asr-ı saadeti düşün, Rebeze’ye kaysın düşlerin, Ümmi Zer’i, Ebu Zer’i düşün… Sıkıl kendinden… Sıkıl…
Sokağa çık, selam ver önüne gelene, gülümse hiç yoktan, nasılsın de? acayip sevinçli gibi dur…
San Francisco sokaklarında abdestli gezen Co, senin kardeşin.Garip değil mi?ümmet diyorlar bu yaraya….Garip ol,sev garipliğini…
Başını iki elinin arasına al, ölümü düşün, halini düşün, hesap sor içine…
Bir çay söyle kendine...
Bir türkü mırıldan, ellerini ceplerine koy, hatta bir ıslık çal. Karıştırma kafanı. Dinini yaşa, yaşa…
Kitap oku, hep oku, ara kendini, bul kendini… Bul ya, bul bizi!
Namazını geçirme, uyar, hatta ceza ver. Yasin oku, amme, tabereke, ved duha… Oku, âdem ol…
Gecenin bir vaktin de uyan, dolabı aç, abur cubur ye, kafan da karışık ya, buda vesile sana. Düşün, dedim ya; iyice düşün…
Siyah iplik ile beyaz ipliğin ayrıştığı zamanlara dek…
Zorla yüreğini, denilecek kelimler büyüt içerinde, sancılara sal benliğini. Derdimizi anlatmaya çalışan, telaffuzu laçkalaşmış, dilimize dolaşan kelimelerde neymiş, A’dan Z’ye sade ol, sabit ol, kayma kayma…
Çarşı Pazar da ne işin var, kenar mahalleler de yürü, yağmuru sev, rüzgârı sev, kendine gıcık ol. Olacaksan, akıllı ol…
Sana bir şey diyeyim mi? Böyle olmuyor. Durma öyle, bir şeyler yap…
Yazan : Mehmet DEVECi
0 Yanıt
3326 Gösterim