Bir çocuğu keşfetmek, ona karşı samimi olmakla başlar. Kendi eğitim kalıplarımızdan kurtulup, herşeyi çocuğun anlayışı ve bakış açısına indirmenin yolu bu samimiyetin verdiği güvenle, onu anlamaktan geçer. Eğer duvar gibi ruhsuz bir şekilde yalnızca maddi ve menfi kaygılarla, göstermelik bir yaklaşımla bir başarı elde edileceğini sanmak, büyük bir yanlıştır.
Gece yorganı başınıza çektiğinizde ‘bu çocuğa ulaşmak için ne yapmalıyım? Onun enerjisini nasıl açığa çıkarırım? Kendi kabiliyetlerini keşfetmesine nasıl katkıda bulunurum? Özgüvenini sağlamasında nasıl bir rehberlik yapabilirim?’ sorularıyla sağa sola dönüp uyumakta zorluk çekiyorsanız, gerçekten siz iyi bir eğitimcisiniz demektir.
Yeterli zaman ve sabırla öğrencilerinizi başarıya ulaştırmanız yakındır demektir.
Yok eğer, ‘bana ne canım, ben sınıfta dersimi anlatırım, anlayan anlar gerisi benim problemim değil’gibi bir mantıkla hareket ediyorsanız siz yanlış bir meslek seçmişsiniz belki ticaretle uğraşmak sizi daha mutlu edebilir diyebilirim.
0 Yanıt
2764 Gösterim