Umur Talu'nun köşe yazısı
Asker millet ha?
....
Hayatta unutmayacağı “askerlik hatırası”:
“Merhaba Umur Abi; uzman çavuş oğluyum.
Sana yazmak için çok düşündüm.
Belki okumaz dedim. Ama yazılar şevk verdi. Yazarın en büyük görevi bu bence.
Ülkenin bilinmeyen sorunlarını dile getirmek.
Nasıl unutabilirim. Dört arkadaştık.
Onların da babası askerdi. Biri binbaşı, diğer ikisi astsubay.
Niyetimiz Anıttepe askeri sosyal tesislerde bir şey yemek, sonra internet kafesinde takılmaktı.
İçeri alınmayacağımı biliyordum. Gel de arkadaşlara söyle. Utandım. Diyemedim.
En arkaya geçtim. İçeri alınmadığımda tartışmayı sezdirmeyecektim.
Üçü kimlik gösterip girdi. Kıpkırmızıydım.
Ağırdan alıyordum. Onlar uzaklaştığında asker abiye, ‘Babam uzman çavuş.
Bir kolaylık gösteremez misin?’ dedim. Sağ olsun yardımcı olmak istedi.
Nöbetçi yetkili çağırdı. ‘Abi, babam uzman çavuş. Beni de alsanız.
Arkadaşlara rezil olacağım’ deyince hiddetlendi, ‘Giremezsin’ dedi.
Tamam dedim. Onların suçu değildi ki.
Arkadaşlar geldi, niye girmediğimi sordular.
Söyleyemedim. İşim çıktı dedim.
Yalan söyledim. Söyleten utansın!
Çıkınca bayağı ağladım. Nasıl ağlanmasın
Umur Abi, nasıl? Babam Doğu’da yıllarca bir kez of demeden çatıştı.
Kimin için? Yıldızlara göre değer biçilenler için mi? Birileri terfi alsın diye mi? Kimin için Umur Abi, sen söyle kimin için!”
“Asker millet” herhal söyler çocuk!
(Habertürk)