ÇOCUK DEDİĞİN...
Çocuk dediğin; uslu oturur ,büyüklerin sözünü dinler.
Çocuk dediğin; "yapma" deyince yapmaz, "yat" deyince yatar.
Çocuk dediğin; önüne konanı yer, yeni icatlar çıkarmaz
Çocuk dediğin; ders çalışır, dik kafalılık etmez.
Çocuk dediğin; çok soru sormaz, karşılık vermez.
Çocuk dediğin; paylanınca önüne bakar, evi dağıtmaz.
Çocuk dediğin; her şeyi istemez, her duyduğunu söylemez.
Çocuk dediğin; anasından,babasından korkar,
"şimdi seni gebertirim" denince suspus olur.
Çocuk dediğin; her önüne gelenle oynamaz,
büyüklerin vurduğu yerde gül biteceğini bilir.
Çocuk dediğin; verilen öğütlerin dışına çıkmaz, ağaca da çıkmaz,
kapının önüne çıkar.
Çocuk dediğin; durmadan ıslık çalmaz, yemekten önce mandalina yemez.
Çocuk dediğin; hep top peşinde koşmaz,
kuş peşinde de koşmaz...
Çocuk dediğin; büyüklerin bir dediğini
iki ettirmez, zırt pırt televizyonu açmaz.
Çocuk dediğin; söylenen işten kaçmaz,
anasının babasının odasını açmaz,
kapı çalınınca, koşup kapıyı açar.
Çocuk dediğin; insanın tepesine binmez,
akşama kadar bisiklete de binmez.
Çocuk dediğin; kimsenin dalına
basmaz, ıslak yerlere de basmaz.
Çocuk dediğin; sofrada adam gibi
oturur, büyüklerin yanında oturmaz, haytalık etmez.
Çocuk dediğin; çocukluğunu bilir,
saygı suygu bilir, dersini de bilir.
Çocuk dediğin; insanın kafasını şişirmez,
pırtlatmak için avucunu şişirmez, çok gülmez.
Çocuk dediğin; çağrılınca gelir,
yemek saatinde eve gelir, yüzüne bakılınca kendine gelir.
...BÜYÜKLERE GELİNCE...
Onlar büyüktür ve her şeyi yapabilirler.
Ve çocuklar yaşlanıp ölünceye dek,
her şeyi sadece büyüklerin yapabileceğine
inanarak yaşarlar.
Alıntı