O ayetler Mekke’ye uçakla inmemiştir.
Feride, "türbülansa giren kafanızın ayık olmayışını Kitabı akrobat ilmiyle karıştırmış olmanıza bağlıyorum"
diyerek dumanı bastıracak bir ateş yaktı atının sırtına.
13 Nisan 2009 13:00
Ayetler, “DUMAN”dan zehirlenmez..
Grupsanız ihlasla ayrılın!
Hani içinizden biri ölür de bir gün
Biriniz birinizin ruhuna ihlas konseri verir de.
Lem yelid ve lem yuled şakaya gelmez!
İyi düşünün!
Hani ilk 10’a oturursun şimdilik güzel.
Alkışın mangalı yakılır sahnede.
Kim bilir löp yutan siz olursunuz belki öteki devrede.
Allah’a komik olmayın.
Feride kızgındı. Kulaklarından “DUMAN” çıkıyordu. Bir daha girmemek üzere! Rock kümesinde üç horozun yanlış öttüğünü duyduğunda minareyi çalıp gitar kılıfı bulmaya çalışan adamlara ayet püskürüyordu Feride.
Kendi sanatlarına amin deme üslubunu bir kaşık suda boğan bu adamlara dalganın nasıl geçildiğini gösterecek alternatif bir isyan grubu arıyordu. Üç beynin ortaklaşa kullandığı akıldan ancak bu kadar tarz varoşluğu çıkabilirdi. Alçak! basınçla dil zarları yırtılmış adamlara eleştiri hürriyeti tanıyacak birkaç HOŞŞ görülü din şirketi görevlisine, Rasmussen’in gerile gerile dilemediği karikatür özrünü hatırlatmayı ihlas ipiyle çekiyordu Feride. Bu grubun aykırı mitoz bölünmüşlüğünü sanat kimyasına laik kumpaslarla dikte etmeye çalışanlara evcil öfkeler besliyordu. “Sürçü lisan ettiysek affola” Rabbim demenin dumanı, bir daha ki albüm de “Sordum Sarı Çiçeğe” ilahisinin zikirsel miks kokusuyla mı dağıtılacaktı? Kuran kurslarını çocuklara kapatan açık hava dar beyinlerin ayete löp yutturanlardan soracağı hesap dili, Rock kadar sert bir çene kapatılışına denk olmalıydı. Feride sözü müziği sertliği ve komikliği vesikalık “borazan kubbesin”e benzeyen bu adamlara duble ahmaklığın reçetesini yazıyordu işte.
O ayetler Mekke’ye uçakla inmemiştir. Feride, "türbülansa giren kafanızın ayık olmayışını Kitabı akrobat ilmiyle karıştırmış olmanıza bağlıyorum" diyerek dumanı bastıracak bir ateş yaktı atının sırtına. Müzik kulağına kurşun Allah muhafaza diyen hurafe ikonlarının serkeşliğinden sıyrılıp, ağızlarının kenarıyla alay kâğıtlarını karalayarak Allaha kaldıranların inişini silik kıyılarımızda açıkağızla izliyoruz.
Tiyatrosu, sineması, müziği, şiiri, öyküsü eleştirisi olmayan bir kıyının içinde ayıp ve günah arasında kilim dokuyarak portatif ve ucuz cevazlarla sığ bir camia olduğumuzu söylediğimizde, ne münasebet “canımcılık” çelişkisinden kurtulamayarak sevimsizleşiyoruz. Hadi buyurun bakalım buyurun löp yutar diyen bu üçlü koltuk takımına hangi çokbilmişliğimizle meydan okuyacaksınız. Bu ayetlere sahip çıkmanın yolu dinci hipodromlarda at koşturmaktan geçmez. Sesimizi bastırıp çığlık attırdık diye böbürlenmenin bir manası yok. Varsa yoksa eskiyen siyasi porselenleri vitrine koyun. Varsa yoksa asil Türkçülük tiplemesiyle milli görüş alanlarında şark odaları açın. Rock ayetleriyle aynı yerde sallanıp durun! İhlas’tan bize ne öyle değil mi?
Esra Elönü - Haber 7
1 Yanıt
3545 Gösterim