Acı ama gerçek
Bugünlerde... Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
Daha büyük evlerde kalıyoruz ama daha küçük ailelerde yaşıyoruz.
Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı.
Diplomamız bol ama sagduyumuz az.
Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çogaldı.
İlaçlar çogaldi, hastalıklar arttı. Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz.
Trafikte çok hızlıyız ama çabuk parlıyoruz.
Aksam geç yatıyor, sabah yorgun kalkıyoruz.
Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.
Varlıgimızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.
Çok konuşuyor ama az gönül veriyoruz ve bol yalan söylüyoruz.
Para kazanmayı ögrendik ama yuva kurmayı beceremedik.
Hayata yıllar ekledik, yillara hayat katamadık.
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza geçmek için karşıya geçmiyoruz.
Uzaya ulastık ama ruhun derinliklerine inemiyoruz.
Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.
Atomu parçaladık, önyargılarımizı yıkamadık.
Çok yazıyor ama az gelişiyoruz. Daha çok plan yapiyoruz ama daha az sonuç alıyoruz.
Acele etmeyi ögrendik ama sabirli olmayi asla... Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.
Tanıdıklar çogaldı, dostlar eksildi. Çabalar artıi ama mutluluklar azaldı.
Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyollari insa ediyoruz ama kendi aramizdaki iletisimde zorlaniyoruz.
"Dünya Barışı" der, silahlanııiz! Daha mutlu olmak için "somurtarak" çalışirız.
Yani bugünlerde...
Eve çift maaşın girdigi ama çiftlerin boşandığı...
Güzel evlerin yuva olamaıgı...
Kisa seyahatlarin, kagıt mendil gibi ilişkilerin...
Yıka çık gönüllerin, tek geceliklerin...
Kilo dertlerinin ve her derde deva vitaminlerin...
Vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş oldugu...
Günlerde yaşıyoruz!
0 Yanıt
2947 Gösterim