« : 16 Nisan 2008, 12:11:13 »
Sonbahar kara saçlarını ördüğünde yoldaydım.
Dalgınlığımı bir ben bağışlamadım.
Ovaların ateşi söndü, dağlar karabasan düşlerin hükmünde.
Kozalar yanıtsız bıraktı anayurdundan kovulmuş soruları.
Öfkemi acı yele savurdum, hüznümü bir ben bağışlamadım.
Işık ömrümü ikiye böldüğünde ben yoldaydım.
Nice bağbozumundan geçtik.
Anladık şarabın bir heves olmadığını.
Gönül matematik bilmezmiş.
Şiir basarmış sultan yarasına her kanadığında.
Çağlayanımda kendime düştüm. Gül oldum aşk içtim.
Işık süveydaya döndüğünde ben yoldaydım. ggüüll
1 Yanıt
2839 Gösterim