Konu: Resulullahın şefaati

[melike]

Resulullahın şefaati

 

Âdem aleyhisselam, zelle'si sebebiyle,

Ağladı üçyüz sene, affolmak gayesiyle.

 

Dedi ki: (Ya ilahi, evladımın içinden,

Öyle bir Peygamberi yaratacaktın ki sen,

 

Şayet sadır olursa, benden bir küçük zelle,

Affedecektin beni, O'nun şefaatiyle.

 

Ya ilahi, işte o evladım hatırına,

Affeyle bu babayı, bağışla beni O'na.)

 

Hak teâlâ buyurdu: (Nasıl bildin sen O'nu?)

Dedi ki: (Ya ilahi, yarattın ben kulunu.

 

Gözümü açar açmaz, baktım, Arş kenarında,

Yazılmış O'nun ismi, seninkinin yanında.

 

İsmin ile yan yana yazdığından ismini,

Anladım ta o günden, O'nu çok sevdiğini.)

 

Hak teâlâ buyurdu: (O'nu yaratmasaydım,

Seni ve kâinattan hiç bir şey yaratmazdım.

 

Şefaatçı olarak, O'nu gösterdiğinden,

Habibim hürmetine, bağışladım seni ben.)

 

Sonra da Hak teâlâ, Kâbe büyüklüğünde,

Bir yakutu gönderdi yeryüzüne o günde.

 

O Cennet yakutunu, şimdiki Beytullahın,

Mahalline koydular, emri ile Allah’ın.

 

Sonra da buyurdu ki: (Arş altında ya Âdem!

Beytül mamur adıyla, vardır benim bir hanem.

 

Gökteki o beytimin yerine, bu dünyaya,

Bir bina kurulmuştur, var şimdi sen oraya.

 

Nasıl tavaf ederse o haneyi melekler,

Sen dahi tavaf eyle bu evi çok kereler.

 

Ya Âdem, sen o evde namaz kıl ve an beni.

Ben de kabul edeyim, dua ile tövbeni.)

 

Âdem Nebi, uyarak Rabbinin bu emrine,

O evi tavaf için, geldi Mekke şehrine.

 

Hazret-i Havva dahi, Cidde'den ayrılarak,

Hazret-i Âdem ile buluştu ilk olarak.

 

İkisi, uzun yıllar ayrı yaşamışlardı.

Ve firak ateşiyle, yanıp yakılmışlardı.

 

Âdem Nebi, Havva’yı ilk defa gördüğünde,

Rengi değiştiğinden, tanımadı ilk günde,

 

Cibril tanıştırınca, Âdem ile Havva'yı,

Sevince gark oldular hemen bundan dolayı.

 

Oradan beraberce, Mina'ya yürüdüler.

Daha sonra, birlikte, Hindistan'a gittiler.

 

Hindistan beldesinde yaşarken Âdem Nebi,

Oradan yürüyerek, kırk defa Hacca geldi.

 

Huzur ve rahatlıkla, yaşadılar çok yıllar.

Başka bir sıkıntıya, olmadılar giriftar.

 

O seneler içinde, hem Havva validemiz,

Yirmi doğum yaptı ve her biri oldu ikiz.

 

Onlardan biri erkek, diğeri kız olmuştu,

Tek olarak sadece “Hazret-i Şit” doğmuştu.

 

Allah’ın sevgilisi, o Resul-i Kibriya,

Şit'in evlatlarından, teşrif etti dünyaya.

 

Âdem aleyhisselam vefat edince, yine,

Gökten gelen Beytullah, çekildi gökyüzüne.

 

Evladı, bulup sonra önceki temelleri,

Taşlar ile çamurdan, yaptılar ilk Kâbeyi.