Toggle navigation
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
Giriş Yap
Kayıt Ol
×
Close
Giriş Yap
Remember me
Sorular ve Cevaplar
Bilgi Bankası
Edebiyat ve Hobi
Genel yazılar
Konu:
filistinli çocuğun mektubu
« önceki
sonraki »
+
Yazdır
Sayfa: [
1
]
Aşağı git
filistinli çocuğun mektubu
1 Yanıt
3481 Gösterim
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
insanlar_alemi
Join Date: Ara 2008
Yer: Avusturalya / Ankara
503
+42/-0
Cinsiyet:
İnşAllah derse yakaran inşaa eder YARADAN...
filistinli çocuğun mektubu
«
:
06 Ocak 2009, 19:52:14 »
Bagislayin beni!
Kenarlarinda renkli çiçekler olan mektup kagitlarina
yazmak isterdim.
Kelebek kanatlari boyamayi, kuslarin ötüsünü dinlemeyi,
hatta uçurtma uçurmayi ben de ögrenebilirdim.
Mektubumun kenarlarina renkli çiçekler çizemedim.
Kelebak kanatlarini boyamayi, kuslarin ötüsünü dinlemeyi,
uçurtma uçurmayi beceremedim.
Bagislayin beni!
Resim çizmeyi, çiçek boyamayi, kelebek kanatlarini
oksamayi sevmedigimden degil.
Ben, top atesleri,bomba gürültüleri arasinda dogdum.
Yasim 13.
Ninniler yerine, makinelilerin takirtilariyla büyüdüm.
Renklerden ilk önce kan kirmizisini tanidim.
Çiçeklerden önce ölülerin arasinda dolandim.
Kelebeklerle hiç saklambaç oynayamadim.
Üç yasimdayken en büyük abimi, sekizimdeyken ortancayi
kaybettim.
Babami ellerini baglayarak götürdüklerinde dokuzundaydim.
Gömdügümüzde onumda.
Ablam 15inde terk etti evi.
15 inde kizlar okula gider. 17sinde dantel örer. Çeyiz sandigi
düzer.
Bizim burada 15inde kizlar savasa gider.
Seçme hakki tanimaz Israil zorbasi.
Ya evinde oturup ölümü bekleyeceksin.Ha bugün, ha
yarin diye diye yasarken öleceksin ya da...
Ölümlerin atesinden sesleniyorum size duyuyormusunuz?
Filistin'im ben anliyor musunuz?
Ama yine de yasiyorum iste.
Çünkü kanli topraklarda büyürken yasamayi...
Çiçek boyamayi degilse de mezar taslarinda çiçek büyütmeyi...
Kelebek kovalamayi degil ama, tüfek tutmayi ögrendik.
Bu kadar nefret, bu kadar aci arasinda yasamayi...
Karanliklar arasindan günese bakmayi ögrendik.
Onun için kocaman ve karadir gözlerimiz.
Onun için hala simsicaktir, düsmana tas atarken nasirlasan
minik ellerimiz.
Sokak aralarinda mermi kovanlarindan oyuncak yaptik.
Patlamamis el bombalari topladik.
Mayinlarin üstünde sek sek oynadik.
Evimizi yiktilar dün. Mahallemizi yaktilar.
Mermi kovanlariyla misket oynarken üzerimize bombalar attilar.
Üç arkadasim can verdi.Üç küçük çocuk.
Bagislayin beni kurtaramadim!
Sarkmisti omzumdan asagi kanli kolum,uzatamadim.
Elim düstü yere, kolum çaresiz...
Kanlarimiz karisti birbirine.Iste orada kankardes olduk biz.
Gözlerim karardi önce.Basim döndü.
Ama uyumak istemiyorum.
Uyursam arkadaslarim bu dünyadan göçer diye korkuyorum.
Bagislayin beni!
Tutamadim kendimi.Yapistiramadim alnima açik dursunlar diye
gözbebeklerimi...
Yasim 13.
Burada çocuklar çocuk olmaz.
Bebeler bile yasamak için besikten siper yapar.
Çünkü Israil denilen zorbanin Amerikan bombalari, besikleri bile
mezar yapar.
Ölümlerin içinden büyüyorum.
MINICIK YÜREGIMLE ATESLERIN ARASINDAN ÖFKEYLE GELIYORUM.
DUDAKLARIMDAN DÖKÜLEN ÖZGÜRLÜK TÜRKÜLERINI DUYUYOR MUSUNUZ?
FILISTIN'IM BEN ANLIYOR MUSUNUZ
Kayıtlı
Dj_BOZKURT
Join Date: Nis 2008
Yer: ANTAKYA
59
+6/-1
Cinsiyet:
filistinli çocuğun mektubu
«
Yanıtla #1 :
01 Mart 2009, 01:29:53 »
Kayıtlı
+
Yazdır
Sayfa: [
1
]
Yukarı git
« önceki
sonraki »
Sorular ve Cevaplar
Bilgi Bankası
Edebiyat ve Hobi
Genel yazılar
Konu:
filistinli çocuğun mektubu
Yukarı git
Aşağı git