Din-I İslam-I Mübin Ağlıyordu
Ahir Zamanın Dizlerinde
Tasavvur Edilemiyordu Kalplerde
Fatih Sultan Mehmed Ağlıyordu
İstanbul A Vakfedilen
Sahip Çıkılmayan
Esamesi Kâğıtlarda
Ama Asılları Yok Olan Vakfelerde
Ayasofya Hıçkıra Hıçkıra Ağlıyordu
Minareleri Ezansız Ve Mahzun
Mihrabı Imamsız
Ayasofya Yı
Üç Gün Zarfında Cuma Namazına Hazırlayan
On Bin Ustanın Göz Yaşları Süzülüyor
Duvarların Çatlaklarından
İnsanoğlu Zamana Kaptırmış Kendini Şuursuz
Uzakta Hicazda Kâbe Ağlıyor
Kendinden Yüksek Binalardan
Pervasızca Bakan
Müslümanların Haline
Gök Ve Yer Ağlıyor
Topraktan Yaratıldığını Unutuyorsun
Üzerimdeki Bu Mağrur Adımlar Nedir Diye
Kandiller Ağlıyor
Ellerim Ağlıyordu
Hayra Uzanmayı
Duaya Yönelmeyi Unuttun Diye
Şehidim Ağlıyordu
Toprağı Suladım Kanımla
Kırmızı Güller Büyüdü Dalımda
Nice Gençliğine Doymayanlar Var Altımda
Düşün De Öyle Yaşa Bu Toprağın Bağrında
Mezarlar Üzerindeki Zambaklar Ağlıyordu
Altında Yatan Günahkârlar Inledikçe
Edirne De Meriç Nehri Üzerinde
Sultan Makamındaki Imaretin Altında
Oluk Oluk Akan Sular Gibi
Ruhlar Akıyor Cehenneme
Ey Ecdadım !
Salma Beni Hadi Tut!
Düşmek Istemiyorum Nâr-I Cehenneme.