İŞ, OLUŞ, HAREKET BİLDİREN KELİMELER (FİİL-EYLEM)
Ayşegül bahçeye çiçek ekiyor.
Ayşe, burada bir iş yapmaktadır. Yaptığı iş çiçek ekmek. Bu yüzden tümcedeki eylem bir iş bildiriyor.
Bahçede çiçekler açtı.
Bu tümcedeki eylem, bir iş bildirmiyor. “Açmak” eylemi sonradan gerçekleştiği için bir oluş bildirmektedir.
Ayşe bahçede koşuyor.
Bu tümcedeki eylem ise ne iş ne de oluş bildirmektedir. Ayşe’nin bahçedeki hareketini bildirmektedir.
Bir iş, bir oluş, bir hareket ve durum bildiren sözcüklere eylem (fiil) denir.
Eylem kullanılmadan tümce kurulamaz.
Bu yüzden tümce kurmak için iş, oluş, durum ve hareket bildiren sözcükleri kullanmak zorundayız.
Kedi ağaca (tümce değil)
Kedi ağaca tırmandı. (tümce)
Eylemler tümcenin sonunda, başında ya da ortasında bulunabilir. Eğer eylem sonda ise tümceye kurallı tümce, eylem başta ya da ortada ise tümceye devrik cümle denir.
Annem bana iki kalem aldı. Kurallı tümce
Aldı annem bana iki kalem. Devrik tümce
İŞ, OLUŞ, HAREKET BİLDİREN KELİMELERDE ZAMAN
Cümlede iş, hareket, durum ve oluş bildiren kelimelerin sonuna bazı ekler gelir. Bu ekler, işin ne zaman yapıldığını veya ne zaman yapılacağını bildirir.
Geldi. Eylem (fiil) geçmişte yapılmış. Geçmiş zaman
Gelmiş. Eylem (fiil) geçmişte yapılmış. Geçmiş zaman
Geliyor. Eylem (fiil) şimdi yapılmaktadır. Şimdiki zaman
Gelecek. Eylem (fiil) gelecekte yapılacaktır. Gelecek zaman
0 Yanıt
18508 Gösterim