Bir korkuyu, bir sevinci, bir şaşkınlığı, bir coşkuyu, bir hayranlığı, vb. dile getiren cümlelere ünlem cümlesi denir.
Örnek
» “A, sen yine mi geldin?” cümlesinde şaşma,
» “Aman çukura düşmeyelim!” cümlesinde uyarma,
» “Yazık, çocuk annesiz kalmış!” cümlesinde acıma,
» “Vah vah, bu yaşında başına gelene bak çocuğun!” cümlesinde üzülme,
» “Oğlum, şu kitabı getirsene!” cümlesinde seslenme ile ünlem sağlanmıştır.