Ağlamak, anlamakmış Sevgilinin sırrını...
Dil ile susup, göz ile konuşmakmış.
Sanki gözlerimizin diliymiş gözyaşlarımız..
Gözyaşları, Rabbimizin sonsuz Rahmetine cağrıymış ve gözyaşı çabuk dönsün diye ardına su dökmekmiş Sevgilinin.
Rabbim, Sana öyle çok şükür ediyorum ki, çünkü beni ağlayan bir Rasulun ümmeti olarak yarattın..
Ben! yaşarmayan gözden Allaha sığınanın ümmetiyim..
Ben! 14 asırlık hasretin varisiyim..
Biliyorum Efendim..
Seni özlemek sevap...
Bende seni öyle çok özlüyorumki, sanki Seni özleyen kalbimin etrafında Melekler tavaf ediyor..
Bilmiyorum Rabbim..
Hangi secdenin sonunda vuslatım, hangi kıyamımla Senin huzurundayım?