Alm. Hals (m), nacken (m), Fr. Cou (m), İng. Neck.
Vücutta baş ile gövdeyi birbirine bağlayan kısım.
Boyun, anatomik olarak kafa ve gövde arasında yer alarak bağlantı görevi gören vücut kısmı.
Boyun ön ve arka olmak üzere iki kısma ayrılır. Boynun arka kısmına "ense" denir. Boynun dik durmasını yedi tane olan boyun omurları sağlamaktadır. Üst iki boyun omuru (atlas ve eksen kemikleri), eklem yüzeylerinin çeşitliliği sayesinde başın çeşitli hareketler yapabilmesini sağlar.
Boynun biçimi şahsa, yaşa ve cinse göre değişir. Kadınlar ve çocuklarda boyun yuvarlaktır. Boyundan hayati önemi olan damar ve sinirler, ayrıca yemek ve soluk boruları geçer. Tiroit bezi (kalkansı bez), paratiroit bezleri, boyun akkan (lenf) düğümleri, gırtlak ve kaslar boyunda bulunan yapılardır. Bunların sağlam bir muhafazası olmadığı için boyna gelen herhangi bir darbe veya boyun yaralanmaları çok tehlikelidir. Bu derece önemli yapıları bulunduran boyundaki iltihaplar da seyrek görülmesine rağmen husule geldiği zaman çok tehlikeli durumlar ortaya çıkarır. Çeşitli hastalıkların seyrinde boyundaki akkan düğümleri büyüdüğü için, bunlar teşhiste hekimlere yardımcı olur. Tortikolis denilen durum, boyun kaslarındaki gelişme bozukluğundan dolayı olan boynun duruş bozukluğudur. Ameliyatla düzeltilir.
İnsan boynu anatomisiMateryal bulunmaktadır. Bunun bozukluğu özellikle servikal disk hastalığına (boyun fıtığı) yol açmaktadır. Boyun kısmında beyinden köken alıp vücuda giden sinirler ve kalpden beyine kan taşıyan büyük damarlar yol almaktadır.
Yumuşak doku anatomisi
Soluk borusu trakea ön kısmında tiroid dokusu bulunmaktadır. Bu borudaki dışardan fark edilen çıkıntı ise thyroid kartilaj (Adem elması) olarak bilinmektedir. Boynun her iki yanında güçlü sternocleidomastoid adeleleri bulunmakta ve boyna ait pek çok girişimde bir marker görevi görmektedir. Çenenin arka kısmına doğru ise güçlü bir damar atılışı rahatça hissedilebilmektedir ki bu beyne yoğun bir şekilde kan taşıyan external carotid arterdir.