yollar tükendi
yine yollara düştüm
elimde yanmış mahşer mektupları
ahşap uykularımın salaş rüyaları
ve sönmüş şölenlerim
gözlerime gemilerin demirlenmiş
eylül olmuşum
hayalet şehirlerden geçiyorum
dudağımda ıslak sokak türküleri
ağzımda bir top ateş
alnına kanayan bir gül bırakıyorum
kimliğimi soruyor birileri
çıkarıp resmini gösteriyorum
karanlığa atılan kör kurşunlar gibi
aynalara asılı gençliğimi arıyorum
derken bir anka kuşu konuyor gözlerime
uykulu ellerimle tutup
atlas sevinçli günlerime doğru salıyorum
çünkü sana gebeyim sabaha çıkamam
yoldayım
kanımı akıttım dünyanın bütün şaraplarına
heybemde kırık martı kanadı
göğsümde senli çiviler
gel
sahil taşı yalnızlığıma bir sus ver
tadı çürümsü hüzünleri tüket bu gece
hala saklımdasın
yollar tükendi
elimde pulsuz mahşer mektupları
ölüm gelir sen gidersin diyor
içimin ılıdığını hissediyorum
üşütemedim ölümü
şimdi üşüyorum
KAHRAMAN TAZEOĞLU